De thematiek van de EP is eenzaamheid, verlangen naar verbondenheid, naar liefde, en de moeite die het kost om los te laten. ,, De tekst van 'Als je dwaalt' gaat over een eenzame tijd in Wroclaw, Polen, toen ik er stage zou gaan lopen. Ik was 21. Het studiejaar moest nog beginnen en de eerste weken was ik er alleen. De rivier was kort daarvoor overstroomd geweest en overal lag slib, er stonden autowrakken langs de weg, en ik dwaalde daar over straat, in een wezenloze stilte, in een afgeragde stad, tussen grauwe oostblok-flats. Niemand sprak Engels, ik sprak geen Pools, ik kende niemand. Er liep een hond over straat, ik zocht iemand om mee te praten maar ik sloeg helemaal dicht in die eenzaamheid. Er waren villa's als paleizen die ze hadden omgeturnd naar discotheken, met lege balzalen en discobollen, een paar vreemden, die me raar aankeken – ze zagen natuurlijk dat ik ergens anders vandaan kwam, een westerling, met geld misschien, ik voelde me ineens ook niet veilig, een makkelijke prooi in een land dat ik niet kende, een cultuur die ik niet begreep, met mensen die ik niet verstond, wie kon ik vertrouwen? Die totale vervreemding voelde als compleet verloren en hulpeloos zijn, volledig teruggeworpen op jezelf en je eigen gedachten. Toen leerde ik dat lang alleen zijn niet altijd goed is voor een mens, in elk geval niet voor mij. Zo eenzaam zijn en dan gaan dwalen, op zoek naar contact, naar troost, naar iemand die je woordeloos begrijpt, maar dat niet kunnen vinden, vormde de basis voor 'Als je dwaalt'. Eenzaamheid is een onderschat probleem, ik hoop dat de tekst overbengt hoe het kan zijn en iets positiefs doet voor mensen die ook zoiets meemaken, of dat het mensen helpt om het gevoel van eenzaamheid van anderen beter te kunnen begrijpen Dat is de basis voor Als je dwaalt", vertelt Cor van VOZ.
Voor hun debuut-EP heeft VOZ de stap gezet om van een thuisstudio naar een echte studio te gaan. De live-instrumenten – zoals de gitaren, akoestische piano en de drums – hebben meer ruimte in de verder vaak elektronische arrangementen. Op deze wijze is de hele kwaliteit van de productie in de ogen van VOZ naar een hoger niveau gebracht. Gitarist Jurriaan Kurpershoek zet VOZ op het spoor van producer Stijn Donders. Hoe dat is gegaan? Elke keer als Jurriaan VOZ ziet spelen in Patronaat appt hij Stijn ter plekke en omschrijft de band als 'The Police meets Steely Dan meets Jan Wolkers.' VOZ en Stijn Donders vinden elkaar in het doel om het maximale uit de studio te halen: composities en producties waarin veel gebeurt, zoals voorbeelden als Radiohead of Tears For Fears dat ook doen, zonder dat er jaren aan een album kan worden gewerkt. Voor de vinyl liefhebbers heeft VOZ op de B-kant de eerste drie eerste singles staan, maar die zijn wel opnieuw gemasterd.