Moving bevindt zich in een droomwereld van indiepop en bossanova Moving bevindt zich in een droomwereld van indiepop en bossanova

In zijn eentje op het podium, vergezeld door een gitaar, plukt en strumt singer-songwriter Biko van Deijck zoetige country. De teksten zijn typerend voor het genre: Het leven op een boerderij, ingewikkelde liefdesrelaties, eenzaamheid en de neiging om op de veranda te zitten en dan nét iets te veel whisky te drinken. Biko slaagt erin om bij de luisteraar een verlangen naar het plattelandsleven te wekken. Zelf verlangt hij overigens naar het Zuiden, zijn liefde voor Eindhoven is op te maken uit Gokken Op Het Zuiden,

De dromerige pop die Amsterdamse Popprijs-finalist Jacob Drescher met zijn band neerzet, is een sterke tweede opener. Hij combineert elektronische elementen met soulachtige en psychedelische klanken. De single Then You Know doet denken aan Bruno Major en Beach House. Middenin de set vraagt Jacob op een kalme toon aan het publiek om even te gaan zitten. Dit zorgt voor een intieme sfeer wanneer Jacob harmonieuze klanken begint te mixen: Het lijkt op de muziek die je hoort in een coming-of-agefilm. De band komt terug het podium op om ‘Swimming’, hun favoriete nummer te spelen, wat echter nog niet uit is.

Jacob Drescher representeert in maart het Conservatorium van Haarlem met de PopCollegeTour. Hij is de komende tijd te zien in Tilburg, Rotterdam, Enschede, Amsterdam, Haarlem en Utrecht.

De bandleden die al levenslang bevriend zijn en sinds vier jaar samen muziek maken, presenteren deze avond hun nieuwe single Apart. Hun opkomst is merkwaardig en hoogstwaarschijnlijk een inside joke: Het intro van de serie How I Met Your Mother klinkt over de speakers. Na een speelse groet aan het publiek opent de band met Home. Het is een rustig liedje, maar wel degelijk dansbaar als je de bewegingen van zanger Elliot ziet. Home is niet het enige nummer met meerdere kanten: De liefde voor punk schemert in meerdere nummers hier en daar enigszins door, maar rustige indiepop heeft duidelijk hun voorkeur. In die kalme elektrische piano van Tim en lichte drum van Bep is wellicht de invloed van hun favoriete artiest Spinvis te herkennen. De vrolijke klanken van de akoestische gitaar, die bespeeld wordt door Anne, lijken eerder op die van de band Wilco. Mind The Gap geeft een draai aan hun discografie met een ritmisch bossanova waarop het publiek ook mee durft te swingen, en wanneer Apart uiteindelijk aan de beurt is, blijken de fans de tekst al uit hun hoofd geleerd te hebben.

Of we de komende tijd meer muziek van Moving kunnen verwachten blijft nog een verrassing, maar wat betreft optredens zijn ze in maart en mei in een aantal cafés in Haarlem te vinden.