Paul Bond draagt zijn eersteling 'Sunset Blues' op aan dochter Frances Paul Bond draagt zijn eersteling 'Sunset Blues' op aan dochter Frances

Paul heeft in aanloop naar het optreden van zijn releaseshow hem toch even zitten knijpen, want door de aangescherpte maatregelen stelt hij zich de vraag of het nog allemaal door kan blijven gaan. Het antwoord is positief, want het is een geplaceerd evenement waarbij iedereen zit. Iets wat je toch al doet bij de muziek en songs die Paul maakt.

Zichtbaar aangedaan en een tikkie nerveus trappen de mannen af met 'Same Song, Different Groove', meteen gevolgd een liedje wat Paul al langer in de kast heeft liggen. Die song is ‘Season of the Acorn’ en past in deze tijd van het jaar. Je hebt wel eens last van de vermaledijde herfst- of winterdip. Paul vertolkt het nummer waarbij je dat gevoel even hebt, maar waar je ook overheen kunt zetten.

Wie Paul een beetje kent en volgt, weet dat hij met verrassingen kan komen. Dat gebeurd met het bizar mooie en indrukwekkende ‘Minute full of Laughter’, wat al eerder door Dandelion is uitgebracht en wat terug te vinden is op het album ‘Everest’. Het heeft zowaar een song van James Taylor kunnen zijn. Misschien dat deze song alsnog de nodige bekendheid kan krijgen. Zeker in de kenmerkende stijl waar Dandelion in de muziekwereld de sporen heeft nagelaten. De samenzang. Die is juist op dat nummer heel sterk naar voren gekomen. Nu hebben Paul en Wouter (beiden van Dandelion) de zang van Danny erbij gekregen.

Een EP als ‘Sunset Blues’ kan niet zomaar komen zonder dat iemand pal achter de muzikant staat in alles wat hij doet. Paul doet het met het nummer ‘Sweet Marie’ die hij opdraagt aan zijn vrouw Marieke en die hem ook zijn dochter Frances heeft geschonken. Bij het horen van dat nummer ben je bijna geneigd te denken: 'In elk stadje een schatje'. Toch is het dat niet en er zit meer achter. Het is de kracht van schrijver Paul Bond in optima forma. De hele EP draagt Paul ook op aan zijn dochter, want daar gaat het titelnummer ook over.

De intieme setting zorgt ervoor dat het muzikaal gezien allemaal tot zijn recht komt. Alles blijft in verhouding, maar daar ontleent de muziek van Paul zich voor. Van de inbreng van Danny van Tiggele tot de ingetogen blaaspartij van Robert-Jan Looysen op sommige nummers. Niet zijn eigen nieuwe nummers ontlenen zich daarvoor, maar ook de nummers die Paul met de band Dandelion heeft gemaakt, zoals met 'Rose Marygold'. Bij de introductie van deze song, vertelt de songwriter dat het zo verschrikkelijk jammer is geweest, omdat zij het album 'Laika Belka Strelka' in het begin van de pandemie hebben uitgebracht. Een bijbehorende tour om het album onder de aandacht te brengen, is door de band uiteindelijk afgeblazen. Een moment van reflectie. Overigens heeft de Limburgse songwriter Etan Huijs dit nummer al eens uitgevoerd.

Vervolgens speelt Paul ‘The Young And Cheap’, Night Shift en Time. Daar pakt de songwriter zijn moment om even stil te staan bij de geboorte van Frances. Op ‘Sunset Blues’ verwoordt Paul dat hij wordt overvallen door de verandering in zijn leven. Je stelt je daarbij de vragen van: ,,Hoe pak je dat aan? Ben je er klaar voor? Hoe zit het met de verantwoordelijkheid voor een nieuw leven?” Het kan zo verschrikkelijk mooi kan uitpakken. Voor covers draait Paul zijn hand niet om. Tijdens de Koperen Ko-Rona in Haarlem speelt hij het nummer ‘Norwegian Wood’ van Thee Beatles waarmee hij een ode brengt aan het illustere viertal afkomstig uit de stad aan de Mersey. Een opvallende song is ‘Brother’, waarmee het optreden langzamerhand tot een einde komt.