SØCKS mag het spits afbijten. De band die live voornamelijk om de frontvrouw en bassist lijkt te draaien vertegenwoordigt een mix aan stijlen en hun muziek kunnen we qua eleverende zang voorzichtig vergelijken met Wolf Alice gemixt met new wave experimentele rock qua instrumentatie. Zelf noemen ze het ‘triphop zoals je het nog nooit gehoord hebt’, en yes, it is. On stage wordt een theatraal verhaal gecreëerd waardoor je als publiek even een andere wereld getoond wordt. Bijna sprookjesachtig, maar niet per se naïef of vrolijk. Eerder op momenten duister en grimmig, zoals sprookjes eigenlijk bedoeld waren. Haar stem en expressie gaat verschillende kanten op, en de tekst wordt duidelijk door haar gevoeld. Eromheen wanen zich de bandleden als een soort dragende figuren van het verhaal. De een duidelijker aanwezig dan de ander. Indrukwekkend dat de act op deze manier al een eigen wereld weet neer te zetten, zo aan het begin van hun weg.
We strijken neer in Hoofddorp voor deze, waar eindelijk weer een fysieke editie van Frisse Duyck plaatsvindt. Frisse Duyck biedt elke maand een platform voor opkomend lokaal talent, die hier podiumervaring kunnen opdoen en werk kunnen testen op hun enthousiaste publiek. Ook volgende maand volgt weer een editie. Deze keer biedt De Duycker een divers programma met soft grunge van Stella, Indierock van Goldleaf en, tsjah, wat is het, een mix van alles door SØCKS.
Goldleaf was prompt aan de beurt. Even omschakelen en concentreren, want voor je het weet zijn ze weer weg. Indie poprock wat live zo nu en dan lekker rock ‘n’ roll werd. Een covertje van Prince met Purple Rain kon er goed in bij het publiek. Er gebeurde veel verder en ieder instrument kreeg als klassieke rockband een eigen solo. De goed uitgevoerde gitaarsolo’s waren tevens waar de band houvast vond, de rest van de show was hier en daar nog een beetje zoeken als publiek.
We eindigen deze avond met de soft grunge van Stella. Hier verwachten we veel van, want Stella hun nummer ‘Kiss Me’ hebben we natuurlijk als één van de beste releases van juni en juli benoemd. Dat was ook meteen het nummer waarmee ze aftrappen. De frontvrouw moest eventjes inkomen, maar op het moment dat ze relaxter heen en weer bewoog en haar stem onder controle had werd de ware potentie van Stella getoond. De bassist heeft duidelijk een vergaande interesse in de rekbaarheid van het instrument trouwens, want ook een strijkstok kreeg een weg naar zijn bassnaren. Stella toont rekbaarheid in hun op het eerste gezicht toch vrij veilige soft grunge met als hoofdthema relatieproblematiek. We zijn benieuwd waar zij zullen staan tijdens de popronde.
De volgende Frisse Duyck is op 15 oktober met Queen's Pleasure en The Cruz.