Terwijl het buiten al pikkedonker is, wordt het café Camille op deze rustige maandagavond verlicht en verwarmd door de vele kaarsjes die er branden. Naast het geroezemoes van de neergestreken bezoekers en het gesis van het theeapparaat, is de soundcheck van Awkward I te horen. 

Het is weer tijd voor de Liedjesfabrique: elke eerste maandag van de maand wordt café Camille omgetoverd tot een huiskamer en ontmoetingsplek voor singer-songwriters en ‘open-minded’ muziekliefhebbers. Recente gasten zijn onder andere Yori Swart, Tommy Ebben en Case Mayfield. Deze muzikanten zeiden na hun performance allemaal hetzelfde:  zij durfden zich veel meer bloot te geven, doordat iedereen stil is en aandachtig luistert tijdens de optredens.

 

Guy Corneille
Deze 17e editie van De Liedjesfabrique is het de beurt aan de Utrechtse singer-songwriter Guy Corneille om de avond te openen. Terwijl deze ‘man met de hoed’ op z’n tenen staat om bij de microfoon te komen, zingt hij een liedje over klein zijn. Meteen krijgt hij de volle aandacht van de gasten; iedereen is onder de indruk van zijn stem vol diepte en beleving en de poëtische stukken tekst. Terwijl Corneille de eerste snaren aanslaat van het volgende nummer,  verlicht een tweede spotlight de piano achterin het café. Hier begint kompaan Hans met de begeleiding van het nummer.

In de daarop volgende liedjes halen de twee alle muziekinstrumenten uit de kast: tamboerijn, mandoline, akoestische gitaar en mondharmonica vullen de ruimte met klanken, terwijl Guy zingt over hamburgers en gebroken harten. Ons hart verovert hij in ieder geval.

 

Awkward I
Nadat de kopjes thee en vaasjes bier weer bijgeschonken zijn, is het tijd voor Groningse Djurre de Haan en Diederik Nomden om café Camille weer stil te spelen. Onder de artiestennaam Awkward I zingt Djurre met een folk-achtige sound over relationele ruzies, een pornoactrice en een Belg. Het zijn subtiele liedjes, waarbij je hoort dat ze met liefde en beleid in elkaar zijn gezet. Wanneer de mandoline het weer eens begeeft, is Djurre er klaar mee: “We zijn dit ding helemaal zat. Hij is kromgetrokken en klinkt vals, nu zitten jullie ermee! Mijn oprechte excuses!”

Na een luid applaus verlaat Diederik het podium. Zonder pardon doet de Haan een stap naar voren en zingt nu geheel akoestisch een laatste nummer. Zo ‘awkward’ is Awkward I helemaal niet!

 

Lut Luttik
‘Last but not least’ betreedt Lut Luttik het podium voor een One Take Session. Deze muzikant in hart en nieren speelt vier liedjes. Deze nummers met een snufje Folk, Country, Blues, en Rock & Roll begeleidt hij op zijn met een oude radio versterkte, elektrische gitaar. De hond die al de hele avond door het café wandelt, gaat er even rustig bij liggen.  

Huisdichter Frits sluit de avond af met een samenvattend gedicht. Langzaam aan worden de kaarsjes gedoofd en kijkt men alweer uit naar de volgende editie van De Liedjesfabrique.

 

Gezien: De Liedjesfabrique, Cultureel Café Camille, 7 november 2011