Aan de programmering van Pinknoise ligt het in ieder geval niet. Want alleen headliner The Brew is al een goede reden om zondag naar Heerhugowaard te komen. Hoewel ze hier in Nederland nog niet zo bekend zijn, was de Britse pers een paar jaar geleden al laaiend enthousiast over dit rocktrio.

Niet zo gek, want de band heeft een nog jonge gitaarvirtuoos van formaat als frontman. Deze jongen van begin 20 oogt nog als een puber, maar speelt gitaar alsof hij geboren en getogen is in de jaren ’70. Bovendien heeft hij ook een rockstrot waar je u tegen zegt. De riffs en solo’s uit zijn gitaar zijn niet van hetzelfde niveau als de goden van weleer. Maar het speelplezier straalt van hem en zijn band af.

Nog een Britse band
Eerder op de avond staat nog een Britse band op het programma. Middleman lijkt een beetje een vreemde eend in de bijt op een avond vol pure gitaarrock. De band mixt de typische Britse hiphop stroming grime met brute gitaarriffs en breakbeats. Hoewel het idee goed is, pakt het vanavond niet uit zoals het zou moeten. De grote moeilijkheid bij het combineren van een drummer en beats uit een laptop, is het ritme strak houden. En precies dát gaat bij Middleman helemaal mis.Toch valt er in de laatste twee nummers zeker te horen wat de band wil laten horen. Namelijk: een opzwepende mix van grime, drum & bass en rock.

Maar laten we de bands van eigen bodem niet vergeten. No Comment, The La La Lies en Hooghwater hebben alle drie pure rock & roll als gemene deler, maar liggen toch niet in elkaars vaarwater.

Van deze drie bands overtuigt ons ‘eigen’ The La La Lies het meest. Door slecht geluid klinken de eerste nummers wat rommelig, maar al snel is dat opgelost en blijven de super catchy nummers prima overeind. Vooral afsluiter Lies is wat mij betreft nu al een klassieker.

Liedjes en riffs
Het Haagse No Comment opent vanavond voor een lege zaal, en dat is jammer. Want de liedjes en de riffs zijn best goed. Toch mist er nog wat, een eigen identiteit en variatie. De muziek heeft last van een bekend euvel. Na een half uur klinkt iedere song hetzelfde en slaat de verveling toe.

De uit Tilburg afkomstige jongens van Hooghwater tappen uit weer een ander vaatje. Ze maken harde maar sfeervolle psychedelische rock. Ze weten duidelijk hoe ze met vier man een wall of sound op moeten trekken zonder de songs en melodie uit het oog te verliezen.

Het is een vreemde maar muzikaal geslaagde avond. Het is voor de bands lullig om voor een lege zaal te staan, maar ze pakken dit gelukkig sportief op. Hopelijk zet de Waerdse Tempel dit mooie initiatief voort, ondanks de veel te lage opkomst van deze eerste editie.

Gezien: Pinknoise
Waerdse Tempel, Heerhugowaard, 23 mei 2010