Jonge honden uit Brooklyn, daar begint de avond mee. Nog wat ongepolijst, maar een interessant bandje. Alleen de naam: New Idea Society. Het zou ook een sekte kunnen zijn. De band doet vlak voor aanvang en dus veel te laat nog snel even een soundcheck.
De zang valt gelijk op. Indringend, hoog, maar niet schril of irritant. Niet dat er veel aandacht vanuit de zaal aan gegeven wordt. Het publiek dat langzaam binnendruppelt, komt voor El Pino and the Volunteers en niet voor een raar bandje uit New York. Tijdens het optreden is er ook bescheiden aandacht. Er wordt geluisterd en af en toe plichtmatig geapplaudisseerd.
Variatie
De late soundcheck heeft helaas een negatief effect op het geluid. Het staat net even te hard. Erg jammer, want de muziek zit heel aardig in elkaar. Veel variatie, waarbij van rock naar bijna synthpop wordt gegleden. Hopelijk komen ze nog een keer naar hier en kijkt er wel iemand om naar dit in Nederland nog kleine bandje uit het grote Amerika.
Het contrast, een grotere band waar het publiek voor komt, uit ons kleine kikkerlandje. De rossige baard, casual kleding en een akoestische gitaar. Het gezicht van El Pino and the Volunteers, internationaal of gewoon niet te plaatsen. In ieder geval niet uitgesproken Nederlands.
Niets aan de band is uitgesproken Nederlands. Sterker nog, de presentatie in het Nederlands voelt als een soort koude douche vooraf en tussen de Engelstalige nummers door. Dit klinkt als kritiek, maar het is eigenlijk een compliment. De muziek van El Pino and the Volunteers is van internationale allure en dat is onze taal nu eenmaal niet.
Gemoedelijk
Die allure is niet uit de lucht komen vallen. Er staat een kwalitatief goede band op het podium. Eigenzinnige nummers met een toegankelijke basis. Vaak ingetogen. Als je de muziek over je heen laat komen, stroomt het gemoedelijk langs je heen. Maar als je echt gaat luisteren en de nummers nog niet goed kent, word je vaak verrast en op het verkeerde been gezet.
De combinatie van americana, country, gitaarpop en rock met een vleugje Europese volksmuziek geeft genoeg materiaal om met muziek te knutselen en iets heel eigens neer te zetten. Verbazingwekkend eigenlijk, toegankelijk, interessant en toch ook weer eigenzinnig. Absoluut een band om vaker te beluisteren, live of op plaat, want het studiowerk is eigenlijk nog overtuigender.
Gezien: El Pino and the Volunteers, New Idea Society
Waerdse Tempel (Redroom), Heerhugowaard, 12 februari 2010
El Pino en de dwerg
De omgekeerde wereld in de rode zaal
Twee bands die in de rode zaal van de Waerdse Tempel heel goed tot hun recht komen. Het nog wat onstuimige New Idea Society uit Brooklyn als voorprogramma voor het Hollandse El Pino and the Volunteers. Contrastrijk vanuit iedere invalshoek.