Red Room Live mag inmiddels een bekent concept zijn. Maximaal 250 man in de kleine zaal van de Waerdse Tempel, een gevarieerd aanbod en een intieme setting waarbij het publiek zo ongeveer naast de artiesten staat. Voor Tim Knol en zijn band was het vanaf het begin lekker druk in de zaal, waardoor voorprogramma-act Sonja van Hamel ook de verdiende aandacht kreeg.

Sonja van Hamel
De mensen die toch wat later binnenkwamen, vroegen zich al snel af wie deze dame is, "want het klinkt zo lekker en bekend". En dat klopt allebei. Om met het laatste te beginnen. Sonja van Hamel kennen we van het popduo Bauer waar ze, samen met Berend Dubbe, tussen 1999 en 2006 vier albums mee uitbracht waaronder Can't Stop Singing, waarvoor ze een Zilveren Harp in ontvangst mocht nemen.

Vanaf 2006 heeft Bauer een pauze ingelast, welke Hamel goed gebruikt om aan haar solo projecten te werken. Eén van die projecten is haar cd Winterland, naar de gelijknamige speelfilm van Dick Tuinder, waarvoor Hamel een viertal nummers componeerde. En deze filmeske, licht melodramatische inslag horen we terug in de meeste nummers die Sonja deze avond brengt. Overgoten met een sausje van zon en weidevelden is het erg aangenaam luisteren naar Hamel en haar band. Laat die zomer maar komen!

Tim Knol
Dan neemt de 20-jarige popsensatie Tim Knol het stokje over. Een introductie heeft deze jongen nu al niet meer nodig en een kort "Goedenavond" is voldoende om het eerste nummer in te zetten. Knol begint rustig met onder andere Clean Up en When I Got Here, zodat het publiek mooi de gelegenheid krijgt om in de stemming te komen. Leuk om te zien is dat, ondanks dat Tim wat verlegen overkomt, hij veel contact met de zaal zoekt. Zo verbaast Knol zich over de microfoon die hij heeft gekregen en laat ons weten dat hij het eigenlijk geen prettig ding vindt. Tijd voor een korte microfoonwissel dus. Soms zijn deze intermezzo's storend maar zowel Tim als de band brengen het leuk. Een tipje van de sluier voor wat betreft het nieuwe werk geeft Knol door het nummer Gonna Get There te spelen. Het klinkt alsof het op zijn huidige cd had kunnen staan, maar dat is niet erg; het is een fijne cd.

Gas erop
Nog een leuke onderbreking is de zoektocht naar ene Piet. Piet viert deze avond zijn verjaardag en heeft het nummer Silverman Hotel aangevraagd. Een Happy Birthday bijft achterwege, maar speciaal voor Piet gaat het gas erop met dit vrolijke uptempo nummer. En het gas blijft er vervolgens op staan: de hele band speelt een tikkie harder en de lol spat van het podium. Het toetsenwerk van Matthijs van Duijvenbode en het onnavolgbare gitaarspel van Anne Soldaat tillen het geheel nog een treetje hoger terwijl de (relatief onbekende) ritmesectie, bestaande uit Kees Schaper op drums en Jeroen Overman op bas, het geheel in goede banen leidt.

Toepasselijkerwijs sluit Knol af met Sounds Familiar. 'All good things don't last', zo luidt een deel van de tekst en dat geldt helaas ook voor deze avond. Maar niet voordat Tim Knol al snel terugkomt voor de toegift. "Wij zijn er nou toch, dus kunnen we net zo goed nog een paar nummers spelen", grapt Knol. Waarna hij solo het prachtige Music In My Mind speelt. Na dit kippenvelmoment rocken de mannen nog twee nummers door en na heerlijke solo's van Van Duijvenbode en Soldaat is de avond toch echt ten einde. Toffe band, die Tim Knol!

Gezien: Tim Knol, Sonja van Hamel
Waerdse Tempel (Red Room), Heerhugowaard, 23 april 2010