Een nieuwe lokatie, een nieuw begin. Dat moet organisator Aron Stam gedacht hebben toen na tien jaar een einde kwam aan de samenwerking met strandpaviljoen De Instuif. Het strand van Wijk aan Zee was al die tijd de plek waar je elk jaar begin juni met je tenen in het zand kon genieten van leuke, hippe en veelbelovende bandjes uit de regio en de provincie.

De ambities van Aron waren echter groter dan de mogelijkheden op de oude lokatie met haar twee podia en zo kwam het dat het hele gebeuren drie kilometer zuidelijker in de gemeente Velsen terechtkwam, waar het strand twee keer zo breed is en er met de medewerking van onder andere de strandtenten Timboektoe en Aloha een heleboel mogelijkheden bijkwamen. Met de grote tent op het strand en pierpaviljoen Sea You erbij is er sprake van maar liefst vier podia waar bands van regionaal tot internationaal te bewonderen waren.

Voor het eerst in de geschiedenis van het Visbak Festival moest er entree betaald worden en was het festivalterrein derhalve geheel omheind. Gelukkig had de sfeer er niet onder te lijden. Alleen de weergoden hadden op zondag 7 juni een baaldag: het was bepaald fris te noemen en het uurtje zon vroeg in de middag werd gevolgd door een twee uur durende regenbui. Alle podia waren gelukkig overdekt en uiteindelijk had het geheel zo ook wel iets gezelligs.

Probation
Probation is een pop/rock band die in het kader van de nieuwe samenwerking met de Heemskerkse muziekschool het festival mag openen. Het optreden begint later omdat de gitarist bij de soundcheck een snaar breekt en knullig genoeg geen reservesnaren bij zich blijkt te hebben. Met een geleende snaar wordt vervolgens een setje met veel covers afgewerkt. Het is nog niet bepaald verheffend te noemen, maar gelukkig zit de band nog in hun proeftijd dus wie weet wat het viertal in de toekomst nog voor ons in petto heeft.

Satisfaction Injection
In Aloha staat inmiddels de winnaar van de Rob Acda Award, Satisfaction Injection, te spelen. Deze progressieve jazzrockband vergast het op dat moment nog schaars aanwezige publiek op instrumentale nummers met een steeds strakker staande spanningsboog. Deze uitstekende band was iets later op de dag geprogrammeerd wellicht wat beter uit de verf gekomen. Aan het geweldig musicerende vijftal ligt het zeker niet.

Bertolf
Gauw door het zand naar de grote tent waar Bertolf inmiddels met zijn band is aangetreden. Het spelplezier spat van het podium af en mede daardoor gaat de catchy, uptempo poprock er bij het inmiddels steeds sneller toestromende publiek in als koek. De New Radicals cover You Get What You Give is dan ook volstrekt logisch. Zelfs de zon gaat er van schijnen.

Spine Echo
Vervolgens is het weer haasten naar Timboektoe om een goed plekje te vinden bij Spine Echo. Deze regionale gitaarband won onlangs de Ijmond Popprijs en laat nog maar eens horen waarom: de band speelt beurtelings opwindende en bezwerende songs die het beste van de afgelopen vier decennia aan popmuziek echoën. Wat dat aangaat geen volstrekt originele band, wèl een verdomd goede en bovendien verantwoordelijk voor het eerste kippenvel van de dag en bepaald niet van de kou.

Osdorp Posse
Twintig jaar is de formatie inmiddels onderweg en de Osdorp Posse vindt het mooi geweest- ze zijn inmiddels bezig met hun afscheidstournee. De grondleggers van de Nederhop doen wat betreft de keuzes van hun tracks niet moeilijk en geven het masssaal toegestroomde publiek- waaronder heel veel jongeren die twintig jaar geleden hooguit luiers volknalden toen de OP al op het podium stond te knallen- waar ze voor komen: een geweldige Greatest Hits show. Het is één en al energie in de grote tent en voorman Def P kan er niet over uit: in twintig jaar overal gespeeld maar nog nooit op het strand.

Wonderful World
De bandleden van Wonderful World hoeven alleen de drie kilometer lange Reyndersweg af te fietsen en ze zijn thuis, in Wijk aan Zee. De band speelt in Timboektoe dan ook een thuiswedstrijd en haar hartverwarmende, zonnige muziek staat in schril contrast met het weer want inmiddels regent het buiten en dat zal het de komende twee uur blijven doen. Het draagt alleen maar bij aan de geweldige sfeer die de band oproept. En als drummer Josse voor één liedje de gitaar ter hand neemt gaat het dak er bijna vanaf.

Room Eleven
Daar gaan we weer, door het natte zand terug naar de grote tent voor Room Eleven. Terwijl het buiten nog steeds regent, laat Room Eleven binnen de zon schijnen. De jazzy popband geeft het publiek met haar warmbloedige muziek precies wat het nodig heeft en met name zangeres en blikvangster Janne Schra brengt in ieder geval menig mannenhart in vervoering.

Hulkk
Soms moet er gekozen worden: singer/songwriter Florian Wolff in Aloha of toch weer naar Timboektoe waar het Belgische Hulkk optreedt. Het wordt het laatste, en dat blijkt achteraf geen slechte keuze. De garagerockers van Hulkk doen namelijk niet moeilijk, zetten alles op 11 en blazen alles en iedereen omver met een übervette rockshow. Na alle zonnige en lieve muziek moeten met name de mannen voor het podium toch wat kwijt en bij het derde nummer ontstaat er al een flinke pit en nog een nummer later hangt het publiek in de balken.

De Staat
Tja, en daar sta je dan als Nijmeegse band op een strandje in Noord-Holland. Als er één Nederlandse band is waar dit jaar veel om te doen is geweest dan is het De Staat wel. De band rond componist/zanger/gitarist Torre Florim is de uitsmijter in de grote tent en verwent het overgebleven publiek met een solide rockshow. Het publiek vreet de songs als had het een week niet gegeten. Met vervolgens nog een aantal plaatjesdraaiers al dessert.

Gezien: Visbak Festival
Strand Noordpier, Velsen, 7 juni 2009