Oi Va Voi is Jiddisch en betekent zoiets als ‘Oh my God’. Dat is dan ook de eerste gedachte als je de strakke paars glimmende, ongeveer tot borsthoogte reikende broek van viool virtuoze Anne Phoebe ziet. Je tweede gedachte is ‘oh my god, wat kan ze spelen’. En zij niet alleen: Alle zeven muzikanten van Oi Va Voi speelden zondagavond de sterren van de hemel. Dé Lowlands verrassing van dit jaar overtuigt ook in het Patronaat. Het Londense Oi Va Voi speelt een aanstekelijke mix van Oost-Europese klanken, Klezmer en poppy melodieën. De zevenkoppige band heeft door de jaren heen een solide podiumreputatie opgebouwd, waarvan de herkomst meteen duidelijk is als je het enthousiasme van de band ziet, in combinatie met het schijnbare gemak waarmee elke afzonderlijke muzikant zijn instrument beheerst. Overigens wordt ieders’ kwaliteit uitgebuit: Vakkundig krijgt elke muzikant op het podium zijn persoonlijke fifteen minutes of fame toebedeeld tijdens de show. Eén van de eerste nummers die Oi Va Voi speelt van hun nieuwe album Oi Va Voi, is de single Yuri, vernoemd naar Yuri Gagarin, de eerste Rus ooit in de ruimte. Dit Balkaneske hoem-pa-pa liedje lijkt de toon te zetten van het concert van Oi Va Voi. Toch bestaat de meerderheid van hun repertoire verrassend genoeg uit rustige luisterliedjes, met slechts af en toe een temperamentvolle verwijzing naar eerder genoemde invloeden uit de wereldmuziek. De warme stem van de zangeres Bridgette Amofah maakt dit geheel af. Het publiek geniet zichtbaar. De meerderheid van de in groten getale aanwezige dertig plussers, met hier en daar een verdwaalde twintiger, herkent de nummers moeiteloos en danst erop los. Absolute stilte is er wanneer klarinettist Steve Levi en trompettist Lemez Lovaz prachtige melancholische melodieën over het publiek uitstorten. Tijdens de toegift wordt overtuigd meegezongen met het nummer Refugee. Het publiek eet al met al uit de hand van Oi Va Voi, overigens de band waar zangeres KT Tunstall ooit haar carrière begon. Is er dan geen enkel minpuntje te noemen? Jawel. Aan het begin van het concert is het geluid van zeer slechte kwaliteit. De zangeres moet zichtbaar moeite doen om boven de andere instrumenten uit te komen. Ook de belichting is af en toe aan de donkere kant. Muzikaal valt er echter niets op Oi Va Voi af te dingen. Oi Va Voi is één van de bands die je dit jaar niet mag missen. Kortom, als je nog niet door Lowlands was ontwaakt uit je zomerslaap op concertgebied, dan is dit je kans om dat alsnog te doen. Zie de website voor je kansen. Gezien: Oi Va Voi Grote Zaal Patronaat Zondag 16 september 2007