Voor wie nog niet bekend is met Beth Hart en haar muziek, kan volstaan met de beschrijving rock. Powerrock met de krachtstem van de eigenzinnige Beth Hart. De Amerikaanse heeft een rumoerig leven met alcohol- en drugsverslaving achter de rug, wat genoeg materiaal geeft om dus alweer vier albums vol te schrijven. Aan het begin van het optreden geeft ze aan zenuwachtig te zijn, omdat ze al een tijdje niet echt gespeeld hebben. De band begint met een aantal oude nummers, waaronder het nummer Out Of LA, het nummer waarmee Beth Hart doorbrak in Nederland. Dan het eerste nummer van de nieuwe plaat, eveneens de nieuwe single, As Good As It Gets. Al na de eerste paar zinnen van het nummer maant Beth de band ertoe om te stoppen. Dan blijkt dat de teksten er nog niet helemaal goed inzitten en omdat ze wil dat het helemaal goed gaat, start ze het nummer opnieuw. Ze maakt er een grapje van, het publiek lijkt het allemaal prima te vinden en juicht haar toe. Vervolgens wisselen oude en nieuwe nummers elkaar af. Het nieuwe materiaal blijkt prima aan te sluiten bij de rest van het repertoire en is wat dat betreft niet vernieuwend. Er zitten weer een aantal sterke nummers tussen, zoals One-Eyed Chicken en Sick. De teksten zijn soms neerslachtig, soms vrolijk, maar altijd met de autobiografische basis die altijd in de nummers van Beth Hart terug te vinden is. Meerdere nummers worden enkel door Beth op gitaar gespeeld of alleen begeleid door vaste gitarist Jon Nichols. Zo wordt de ene keer een intieme sfeer gecreëerd en is het andere moment de muziek heel uitbundig. Je kunt van Beth Hart en de muziek houden of niet, een ieder die haar ooit live heeft zien spelen, zal een zeker respect voor haar op kunnen brengen. Ze laat merken er elk optreden weer helemaal voor te gaan. Ook nu springt ze (blootsvoets) over het podium, kronkelt en danst op de muziek en duikt ze zelfs nog even de zaal in om tussen het publiek te lopen. In het contact met het publiek is ze oprecht en ze schroomt niet om dieper op haar privé leven in te gaan, wat absoluut een van de charmes is. De kracht waarmee ze zingt is indrukwekkend te noemen en deze band valt of staat bij haar aanwezigheid. De P60 blijkt in dit geval een prima podium, want juist in kleinere ruimtes weet Beth Hart met haar aanwezigheid te overtuigen. Gezien: Beth Hart, 23 september 2007 Waar: P60, Amstelveen