Stomme verbazing over lauwe reacties Ondertussen alweer twee weken geleden was het artikel over bands die mogen spelen op het Indian Summer Festival. Ik verbaas me over de geur die eruit opstijgt. Een totaal gebrek aan enthousiasme, onderkoelde en lauwe reacties. Met een dergelijk houding die bewust of onbewust aangenomen wordt straal je niet op het podium! De één ligt nog in zijn bed en wil doorslapen en de ander heeft geen tijd voor een gesprek per telefoon. Behalve van de terechte winnaars. Die maken duidelijk dat ze zin hebben. Let op Colleen, ze reageert vol vuur, heeft zin en gaat haar beste been voorzetten om op het Indian Summer Festival te vlammen en pieken. Dat is de juiste geest! Die onderkoelde reactie is zo ongelofelijk Nederlands (misschien zelfs nog wel Alkmaars). Poldermodel en confectiepak en dan vooral discussiëren over het wel of niet dragen van een stropdas, vreselijk. Die lauwe bands gaan het dan ook niet halen en maken voorspel ik. Ze sterven allemaal langzaam maar zeker uit gelijk een nachtkaars door gebrek aan echte inzet. Ik hoor de excuses, de één moet naar een verjaardag de ander naar het strand. Over echte rock'n'roll bestaat natuurlijk wel heel veel verwarring. De jongeman die in zijn bedje blijft liggen droomt daar natuurlijk over de echte rock'n'roll wereld waarin zijn ster eeuwig zal gaan stralen. Ik zou zeggen, zoals een bevriende artiest ook vaak zegt: DREAM ON! Deze houding staat in schril contrast met een heleboel vrijwilligers die zich belangeloos inzetten om kansen te creëren en een podium maken. Ik denk dat dit wel eens wordt vergeten door de aanstormende artiesten. De vrijwilligers die een hoop werk verrichten op de achtergrond. Misschien zelfs wel fans van de band die met een soort onverschilligheid het podium op klauteren en ter plekke vergeten, dat als dit soort enthousiaste mensen er niet zouden zijn er helemaal geen podium zou bestaan. Ik pleit voor enthousiasme, inzet, overgave, inleving, bevlogenheid en … vul maar in. Dit is de smeerolie voor meer of minder succes. Noem het voor mijn part de X-factor. Geloof me, om het echt “te maken” in de wereld van de entertainment heb je enorme werklust en doorzettings vermogen nodig. Een portie geluk ook. En anders moet je genoegen met een andere plaats in de rangorde van het artiestendom. Waar overigens niets aan mankeert als je je dat maar bewust bent. Ook dan kan je vol overgave muziek maken en je een echte artiest voelen. Ik ken genoeg artiesten en bands die zich zelf als amateur beschouwen, maar door hun schat aan ervaring en het, zeg maar, gewone doorgaan, de sterren van de hemel spelen. Voor deze groep neem ik mijn pet van harte af. Tenslotte zit ik nog met één vraag. De bands of artiesten die op het Indian Summer Festival gaan optreden krijgen hopelijk toch wel een vergoeding of zelfs gage? Daar wordt niets over gezegd of geschreven. Johannes de Boom Johannes de Boom is voormalig zanger van The Shavers en huidig zanger van The Pin Up Club. Deze column is ook te lezen op www.nhd.nl en staat vandaag in de Alkmaarsche Courant.