Het concert van The Fratellis in de Melkweg was reeds uitverkocht toen bekend werd gemaakt dat ze in januari ook het Patronaat aan zouden doen. En dat ook dit concert uitverkocht raakte, is duidelijk te zien aan de menigte die zich rond de klok van acht uur voor de deur van het Patronaat bevindt. The Fratellis hebben hun succes vooral te danken aan het nummer waarmee ze momenteel de Nederlandse charts bestormen: ‘Chelsea Dagger’, de meest aangevraagde plaat van de 3FM Serious Request in december en ongeveer elk kwartier te horen op radio en tv. En terecht, want het is een grandioos lekker meezingnummer waar half Nederland niet of nauwelijks genoeg van kan krijgen. In het voorprogramma staat About uit Amsterdam. Deze electrorocker heeft zich op Eurosonic bewezen, waarna The Fratellis hem gevraagd hebben supportact te zijn bij hun optredens in Haarlem en Amsterdam. About bestaat eigenlijk alleen uit Rutger Hoedemaekers, maar op het podium doet hij het met gitariste. Ze gaan beiden flink uit hun dak en daardoor is het een leuke show om naar te kijken, maar het geluid laat te wensen over. Vooral van de zang is weinig te horen. Het publiek werkt ook niet mee; men staat er tijdens het optreden van About wat nog wat stil bij. Dat zou wellicht kunnen komen doordat de beats niet helemaal naadloos aansluiten bij de stijl van de Schotse rockers die zich The Fratellis noemen. Even later steekt driemanformatie The Fratellis onder luid gejuich van wal met het nummer ‘Henrietta’. Zanger Jon treft het niet; hij moet het gedurende een deel van dit eerste nummer stellen met één snaar minder op zijn gitaar. Gelukkig wordt er na ‘Henrietta’ meteen een nieuwe gitaar aangedragen en kan er snel verder worden gegaan met ‘Everybody Knows You Cried Last Night’. Deze eerste paar nummers komen wat gehaast over. Gelukkig weet de band even later toch de benodigde rust te vinden en klinkt het geheel een stuk beter. De formule van The Fratellis is simpel en succesvol: Schotse rock met vrolijke deuntjes en een hoog meezinggehalte. Het ‘lalala’ en ‘tududu’ in veel nummers maakt het meeschreeuwen zelfs voor de meest bezopen rocker zeer makkelijk. Als tegen het einde van het optreden eindelijk ‘Chelsea Dagger’ ingezet wordt, is het publiek niet te houden en gaat iedereen uit zijn dak op een manier die misschien net iets te ruig is voor de gemoedelijke meezingers van The Fratellis. De band sluit af met de belofte snel weer terug te komen naar Nederland. We zijn benieuwd!