Boris laat gillende tienermeisjes achter zich

“Holy Pleasure” in Zaandam

Claudia van Tunen, ,

In oktober 2006 presenteerde Boris zijn twee album “Holy Pleasure” en sloeg hij overduidelijk een nieuwe weg in. Hij ontdeed zich definitief van z’n Idolsstempel en toonde zijn internationale allure. Dat hij ook live in staat is van verschillende muziekstijlen één geheel te maken, bewijst hij met zijn clubtour door Nederland. Op zaterdag 24 februari stond hij in De Kade in Zaandam.

“Holy Pleasure” in Zaandam

In oktober 2006 presenteerde Boris zijn twee album “Holy Pleasure” en sloeg hij overduidelijk een nieuwe weg in. Hij ontdeed zich definitief van z’n Idolsstempel en toonde zijn internationale allure. Dat hij ook live in staat is van verschillende muziekstijlen één geheel te maken, bewijst hij met zijn clubtour door Nederland. Op zaterdag 24 februari stond hij in De Kade in Zaandam. Vele mensen zullen Boris nog steeds zien als de winnaar van de tweede editie van het televisieprogramma Idols. Toch toont hij met de eerste single “Within my hands” dat er een nieuw tijdperk is aangebroken en hij er weer helemaal klaar voor is. Hij nam de tijd voor het nieuwe album, werkte samen met producers van Jamie Cullum en de Sugababes en deed voor 3FM een duet met John Legend. Boris is de status van Idolsster ontgroeid met zijn nieuwe mix van soul, funk en jazz. Met de funky nummers en veelzijdige stemgeluid zorgt hij ervoor dat het publiek in Zaandam al snel losgaat. Met zijn eerste album, vlak na het winnen van Idols, trok Boris vooral jonge meiden naar zijn shows, maar met de groei van Boris is ook zijn publiek volledig veranderd. De menigte in De Kade varieert van tieners tot veertigers en iedereen heeft het duidelijk naar z’n zin. De band vormt hierbij een bepalende factor. De mannen genieten van het concert en zoeken voortdurend contact met elkaar en het publiek. Hoewel drummer Satindra maar enkele shows meespeelt en daarna weer teruggaat naar Relax, zit hij volledig in de muziek van Boris. Zijn strakke spel sluit naadloos aan bij het funky keyboardspel en de knallende gitaar. De bassist is onopvallend, maar zorgt voor diepe basklanken die onmisbaar zijn voor de funkmuziek. Boris speelt bijna het hele tweede album en steekt enkele nummers van het eerste in een nieuw jasje. Daarnaast eert hij zijn idolen met covers van Prince en Ray Charles. Hij heeft overduidelijk de gillende tienermeisjes achter zich gelaten en kan zich nu verder waar gaan maken als Boris de zanger, in plaats van de Idolsster.