De broeierige sfeer in Southern Comfort, de filmklassieker uit 1981 waarin een club reservisten compleet van het pad raakt in de zompige moerasvelden van Lousiana gaat perfect samen met het traag groovende geluid van Abe Diddy & the Krautboys. In het door sloop verdwenen krakersbolwerk De Raad vindt de band haar oorsprong. Het kan niet anders dat de mannen, via een geheime kruipdoor sluipdoor in de catacombe van het gebouw, de weg hebben gevonden vanuit de vochtige bayous naar het gortdroge Alkmaar. Heren, u bent van harte welkom. Begonnen als gelegenheidstrio met als doel een optreden op een verjaardagsfeest. Snel bleek dat er meer in zat. Ik praat met Gilles Keessen, de imposante bassist van de band. De link met Stonerrock á la Kyuss is snel gemaakt. Wat is jullie visie? Gilles: "Het valt niet te ontkennen dat wij geïnspireerd zijn door stonerbands. Maar ook Black Sabbath, Jimi Hendrix en de oude blues is duidelijk terug te horen. In tegenstelling tot andere bands die blijven hangen in het typische stonergeluid schuift ADK steeds meer op richting de blues. Als het toch een naam moet hebben dekt Hard Blues de lading meer. Zeker als je het nieuwe materiaal beluistert." Nieuw Materiaal? Vertel vertel! Gilles: "Pakweg twee maanden geleden is de 4 track EP Anomalis uitgebracht. Een mooie opmaat voor het full length album waarvan de opnames in februari 2007 gepland staan. Het is op dit moment nog niet duidelijk hoe en waar de opnames gaan plaatsvinden. Het moet in ieder geval een inspirerende plek zijn. Maar ook in de tussentijd hebben wij geen duimen zitten draaien. We hebben een split vinyl opgenomen met Toner Low, een bevriende doomstonerband uit Leiden. Een aantal (300) wordt als bonus aangeboden bij het nieuwe album van Toner Low, en de rest verkopen we zelf. Tijdens de opnames vroeg Deef van Toner Low, ons of wij met ADK een riff wilden bedenken en deze 20 minuten wilden uitspinnen, zodat hij er later zelf met analoge synths en effecten soundscapes overheen kon zetten. Deef en ik hadden een aantal jaar terug al afgesproken om met zijn tweeen te gaan jammen en iets te produceren in de geest van Monster Magnet's Tab 25, ook een onwijs lang spacenummer. Maar door omstandigheden waren we daar nooit meer aan toegekomen. En dit leek hem wel het uitgelezen moment om dat plan alsnog uit te voeren. Het resultaat mag er wezen. Ik overweeg dan ook serieus om het zelf op vinyl uit te brengen met als titel: Push this button to reset universe”. Wie zijn ADK en hoe zitten de verhoudingen in de band? Gilles: "Niels, zanger en gitarist, mag toch wel worden gezien als de muzikale motor van de band. In zijn teksten wordt vaak de donkere kant van het leven belicht. Gijs (drums) en ik leggen de solide basis. Waar andere bands vaak uitbreiden met een tweede gitarist voelden wij meer voor de ouderwetse bluesharp. Via via kwamen we terecht bij Jelle aka Blind Lemon Jello. Jelle, een zelfverklaarde rock'n'roll-ster met een fluwelen harptechniek. Hoewel de harp niet terugkomt in al onze nummers drukt zijn spel toch een behoorlijke stempel op ons geluid.” Jullie grossieren in lang uitgesponnen haast hypnotiserende nummers, hoe leent zich dat live? Gilles: "De basis van de nummers blijft gelijk. Live proberen we juist die hypnotiserende sfeer op te bouwen. Wij houden het spannend door improvisatie. Daardoor is geen enkel optreden hetzelfde. ADK live is niet stoer maar vuig. ADK is niet stoer maar ruig. Wat dat betreft durf ik wel zeggen dat wij gepokt en gemazeld zijn door het leven zelf. Dus verwacht van ons geen voorbedachte kijk-ons-eens-stoer-zijn-op-het-podium-pose, onze wallen en dorst zijn echt! Wat je ziet is wat je krijgt.”