Ruim een half jaar geleden was er het afscheid van Too Much Nothing in Kompleks. Het einde van die band betekende het begin van een nieuwe band, I Passed I Failed. Een nieuwe start met een nieuwe bezetting. Een ander geluid en een professionelere insteek. Binnen de band zijn genoeg elementen aanwezig om verder te komen dan de eigen achtertuin. Hoe komen jullie eigenlijk aan die naam, I Passed I Failed? Ralph: “De naam is in ieder geval unaniem uit een enorme lijst gekomen met veel verschillende en ook rare namen. Ik vond iets met Passed erg krachtig, maar ik kwam er niet helemaal uit. Uiteindelijk hadden we iets, maar daar was ik nog niet tevreden over. Toen heb ik I Passed opgezocht bij Google en gekeken bij afbeeldingen. Toen kwam ik op een plaatje met een jongen en meisje die aan het zoenen waren. Het onderschrift van de foto was: I Passed, I Failed. Alle ideeën vielen toen op hun plek.” Jullie hebben in eigen beheer een demo opgenomen “Ja, in de studio bij Chris thuis. De drums zijn in Kompleks opgenomen. In de studio van Chris is te weinig ruimte. Het opnemen bij Chris thuis was één groot feest. Vijf man een week lang in een rijtjeshuis met een studio. Tot diep in de nacht werd er doorgewerkt. Tot elf uur 's avonds mochten de gitaarversterkers gebruikt worden. Daarna was het een tijdje hangen en tv kijken tot een uur of drie. Daarna hebben we af en toe nog tot een uur of vijf 's ochtends bastakes opgenomen. We hebben ook tijdens het opnemen vooral veel lol met elkaar. We zijn wel een beetje de band van de vliegende pannenkoeken tijdens het eten in de oefenruimte. Maar als we de instrumenten pakken, gaat de knop om en zijn we serieus bezig. We zijn in een korte tijd goed op elkaar ingespeeld. Vooral voor Stan is dat snel gegaan. Momenteel hebben we de meest vruchtbare instelling: professioneel, toch lol hebben en ook productief bezig zijn.” De muziek klinkt meer doordacht en minder hard dan Too Much Nothing. “Dit is meer de nieuwe band. Weg uit het standaard metalgenre, meer naar het melodieuze. In Too Much Nothing konden we ons ei niet echt meer kwijt. Met de nieuwe formatie kwam er een nieuwe band en een nieuw geluid. In januari van dit jaar zijn we met de nieuwe bezetting begonnen en in mei zijn de eerste nummers van de demo opgenomen.” Jullie zijn in mei al gaan opnemen, maar wanneer is Stan erbij gekomen? Ralph : “Dat was zo'n beetje in maart, vlak voor het afscheid van Too Much Nothing. Er waren al wat nummers bijna klaar, maar de baspartij was nog niet uitgewerkt. Stan is overigens op een grappige manier bij de band gekomen.” Stan: “Ja, ik kwam op het station in Hoorn Daan tegen. We raakten aan de praat en ik vroeg hoe het met zijn band ging. Daan vroeg daarop of ik nog een bassist kende, want het lukte niet een leuke en goede bassist te vinden. Ik vertelde dat ik wel bas speelde, waarop Daan vroeg of ik dezelfde avond naar Kompleks zou willen komen om te kijken. Dat ging wel erg snel. Ik zou ook met m'n vriendin uit eten. Maar dat werd geen rustig etentje, want Daan belde drie keer of ik nog kwam. Dus toch maar heen gegaan, maar zonder spullen. Ik vond de muziek wel vet, waarop Chris voorstelde om mijn spullen op te halen. Sindsdien speel ik bij de band.” Dus het verhaal op de MySpace van 'de beste bassist uit de auditie' is niet helemaal volledig. (Een hoop gelach) Ralph: “We hebben wel meerdere bassisten op proef gehad. Vier in totaal, niet echt veel.” Ferry: “We hebben wel even, maar niet zo lang hoeven te dubben of Stan het zou worden. Vooral omdat de bas in onze muziek veel invloed heeft op de kwaliteit.” Wat voor rol heeft Kompleks in jullie muziek carrière gespeeld? Ralph: “We hebben een supergoed e band met Kompleks. Vanaf het eerste telefoontje voor een oefenruimte zijn wij de kinderen van Kompleks. Door het contact wat we hebben en de broedplek die het voor ons is geweest, is Kompleks heel essentieel in onze ontwikkeling.” Hebben jullie ook echt een frontman? Ralph: “Daan is op het podium wel duidelijk de leider. Hij laat zich helemaal gaan. De veiligheid van mede bandleden is dan niet altijd gewaarborgd. Daan heeft ook echt voorbeelden voor wat betreft podiumpresentatie. Af en toe heb ik dan zoiets van 'oh nee hè'. Hij kwam laatst aan met een filmpje van de zanger van Boy Hits Car . Die zanger springt van een twintig meter hoge stellage het publiek in... En Daan vindt dat helemaal geweldig.” Ja, maar soms heb je dat in een band de voortrekkersrol heeft en ook buiten het podium de leider is. Stan: “Qua vrouwen is Ralph wel de leider.” Ralph: “We zijn allemaal op verschillende momenten leiders. Ook is het organisatorisch goed verdeeld, zelfs de MySpace beheren we met z'n allen. Wel ieder met z'n eigen taken.” Het is dus meer een vanzelfsprekendheid en er is niet iemand die taken uitdeelt. Chris: “We willen allemaal iets bereiken met deze band. Er zijn bepaalde dingen die we moeten doen om ons doel te bereiken en daar rolt een taakverdeling uit. Ieder neemt z'n verantwoordelijkheid daarin.” Zijn jullie niet bang dat jullie door de professionalisering het plezier in muziek maken kwijtraken? Chris: “Het muziek maken staat los van de andere taken. Als we eenmaal in de oefenruimte staan, zijn we geen moment bezig met taken en hebben we vooral veel plezier met de muziek. Wat we in de oefenruimte doen pakken we niet superprofessioneel aan.” Ralph: “Het gaat ook om de individuele gedrevenheid van de personen.” I Passed I Failed heeft de demo klaar. Check hun MySpace en kom een keer luisteren als ze in de buurt spelen.