Op een bedompte maar veelbelovende ochtend zijn de technici naarstig in de weer om zekere brommen uit het monitorsysteem te krijgen. Het blijkt een voorbode van dingen die komen gaan, en welke iedere organisator, band, technicus en toeschouwer vreest: onoplosbare elektriciteitsproblemen. Toch kunnen we concluderen dat de derde editie van Parkjam een succes was. Het Helderse kwartet S.U.C. it heeft de eer om het festival dit jaar af te trappen. S.U.C. it, opgestaan uit de resten van Diagnosis Murder, geeft een stevig robbertje punkrock ten beste. Het genre staat misschien niet bol van originaliteit, maar S.U.C. it weet evenwel de nummers boven de modale punkrock uit te trekken. Met de strakheid van drummer Emiel en bassist Olly is een hechte basis gelegd waar gitaristen Toine en Michel hun lijntjes lekker overheen kunnen leggen. Na even ruim een half uur moeten de pluggen er toch echt uit. Na een snelle ombouw is het de beurt aan het Duitse The Heartbreak Motel. Als een stel verknipte ADHD-figuren denderen deze vijf jongelingen over het podium, dat al snel te klein lijkt. Punkrock wisselt deathrock af. De nummers zitten vol variatie en vervelen niet. Evengoed kan zo'n op hol geslagen trein na een kwartier of drie wel eens ontsporen en vervallen in overdaad voor de kijkende mens. The Heartbreak Motel is een band die professioneel genoeg overkomt om te weten waar de grens ligt. Inderdaad is na een minuut of 45 de koek op. Ondertussen wordt het podium bemand door de Rotterdammers van San Andreas. Emocore en nu-metal zijn de invloeden die al snel in de beukende en gonzende geluidswal te ontwaren zijn. San Andreas zet de planken in vuur en vlam, helaas geteisterd door stroomuitval. Tot drie keer toe valt de muziek weg en vallen er gaten van minutenlang in de set. Eerst wordt naarstig naar het probleem en bijpassende oplossingen gezocht, naderhand geschied dit aanzienlijk woester. Toch weet San Andreas zich elke keer weer op te pompen om verder te gaan zolang er stroom is, onder andere met een gastoptreden van een enorme panda. Totdat vlak voor het laatste nummer de elektriciteit er weer, en nu definitief, uitvliegt. Na ruim een uur is er geen oplossing in zicht en worden de verwachtte optredens van The MeloManics (die al helemaal klaarstonden om hun set af te trappen) en K-oZ Collective afgelast. Gelukkig kwam K-oZ Collective nog dubbel en dwars aan de trekken: de band kon net als San Andreas 's avonds zijn set (en meer) doen tijdens de afterparty in Muziekcafé De Bliksem in de Helderse binnenstad. Ondanks het gemis aan voldoende electriciteit voor de podiumacts, was er voldoende prik om de snackwagen en een DJ-set draaiende te houden. De dag kon dus evengoed tot een redelijk succesvol einde worden gebracht.