Gitarist Ruben Hoeke speelde zich in de afgelopen jaren flink in de kijker. Naast zijn eigen Ruben Hoek Bluesband, nu afgekort naar Ruben Hoeke Band, en de bands Skelter en Kenneth Harder, stond hij onder andere met Thé Lau en Roberto Jacketti op het podium. Met het uitkomen van de nieuwe bluesalbum ‘Sugar’ staat hij weer een treetje hoger op de Nederlandse popladder. Dinsdagavond half negen. Een weinig tot de verbeelding sprekend tijdstip. Voor de Kade begon zich een verontrustend grote rij te vormen. Iets waarop de rij wachtende mensen, maar zeker ook de Kade, niet gerekend had. De band had zich met uitnodigingen als entree fel op de promotie gestort, en dit wierp duidelijk vruchten af, gezien de hoge opkomst en de slechts geringe kaartverkoop. Eenmaal binnen was de verwachting in de zaal bijna net zo goed te voelen als de warmte. Het leek dan ook een eeuwigheid te duren voor de band opkwam. Toen de band eindelijk aftrapte gingen de muzikanten er meteen vol in. Onmiddellijk viel de kwaliteit van de band en het nette zaalgeluid op. Het geluid dat zich later op de avond zou wreken. Hierdoor kwam het publiek maar moeizaam op gang. Pas bij het derde of vierde of vierde nummer, toen er een pompende bluesshuffle gespeeld werd, kwam het publiek voorzichtig los. Bluesrock vol energie en bezieling, dankzij de gierende solo’s van Hoeke, maar zeer zeker ook dankzij de formidabele bluesstrot van zanger Frank van Pardo. Helaas was zelfs na een rondje solo’s voor de band en een knallende Led Zeppelin-jam de zaal nog steeds niet helemaal om. Het werd tijd voor het ultieme wapen. Hoeke had gitarist Jan Akkerman niet alleen bereid gevonden mee te spelen op de cd, maar ook bij de cdpresentatie. Het vakmanschap en het speelplezier spatte de zaal in. Helaas nog steeds onder een gebrekkig zaalgeluid, waardoor het geluid nergens écht knalde, terwijl de band alles gaf wat ze in zich had. Na een paar nummers werd de balans wat hersteld en was ook Akkerman te horen. De band speelde de avond naar een fenomenaal einde toe en voorspelde zo een hoop dampende bluesconcerten voor de toekomst. Succes verzekerd.