Pijnlijk prachtig: The Haunted Youth breekt en heelt in Heerlen Pijnlijk prachtig: The Haunted Youth breekt en heelt in Heerlen

The Haunted Youth dus. Het project van Joachim Liebens uit Alken is allang geen opkomend indiebandje meer te noemen. Dat blijkt vanavond meteen: de Limburgzaal barst uit zijn voegen met 1500 bezoekers die zich hebben verzameld voor zijn melancholische muur aan gitaren. Maar achter het succes schuilt een verleden dat minstens zo donker is als de songs die hij nu op het podium brengt. Want Joachim Liebens heeft geen gemakkelijk parcours afgelegd. Integendeel: als kind was hij altijd al het buitenbeentje, de misfit. Terwijl leeftijdsgenootjes zich verblijden met Samson en Gert, duikt hij weg in black metal. Wanneer klasgenootjes aan het rekenen zijn, bezoekt hij de kinderpsycholoog. Rond zijn dertiende belandt hij in een jeugdinstelling. 

Muziek werd uiteindelijk zijn reddingsboei. Hij begon ook zelf liedjes te schrijven. ‘Teen Rebel’ werd het eerste wapenfeit en meteen ook zijn doorbraak. Met debuutplaat Dawn of the Freak schoot hij met The Haunted Youth naar de grote festivals: Lowlands, Pinkpop, Best Kept Secret, Werchter, Pukkelpop, allemaal dromen die direct werden afgestreept. Maar ook die droom kent zijn schaduwzijde. Succes, een relatie, een huis, een tourleven – alles wat hij ooit had gewenst, viel hem plots in de schoot. “Dat is weird als je heel lang het omgekeerde hebt meegemaakt,” zei hij daarover openhartig tegen HUMO. Het zorgde ervoor dat hij lange tijd nauwelijks van het spelen kon genieten. Pas vorige zomer, tijdens Best Kept Secret, voelde Liebens voor het eerst weer dat alles op zijn plek viel.

Excuseer ons voor de ietwat lange aanloop, maar zomaar beginnen vertellen hoe de band vanavond functioneert zou de essentie van het verhaal tekortdoen. Enfin, terug naar die tot de nok toe gevulde Limburgzaal: waar intussen het heerlijk ongrijpbare SALVIA met haar stuwende postpunk de onheilspellende toon heeft gezet. Wat een show, en wát een frontvrouw is Nicole Selivan, nog niet eens zo heel lang in België wonend om welbekende redenen. Hopelijk horen we snel meer van haar.

Iets na half tien zwelt een minutenlange, donkere intro aan. Het geroezemoes sterft weg. The Haunted Youth is niet gekomen om gezellig te doen, maar om harten te breken én te lijmen met songs waarbij je vanzelf de ogen sluit. ‘Teen Rebel’ en ‘I Feel Like Shit and I Wanna Die’ klinken op het eerste gehoor bijna vrolijk en worden bij de eerste klanken al met applaus begroet – logisch, het zijn catchy tracks. Met hun lichte synths en dromerige gitaren halen ze zelfs de Belgische televisie als achtergrondmuziek. Maar luister je naar de tekst, dan voel je de duisternis erachter.

Die zware thema’s zijn Joachim Liebens allang niet vreemd. In 2023 verloor hij jeugdvriendin Fleur, die uit het leven stapte. Als rouwverwerking kalkte hij “Don’t kill yourself, I love you” op een wit T-shirt – dat hij later droeg op Rock Werchter. Het werd een krachtige boodschap aan iedereen die dezelfde strijd voert.

Vanavond ontbreken tijdens het aangrijpende, instrumentale ‘Falling Into Pieces’ de visuals met diezelfde tekst, maar de spanning is er niet minder om, alsof de hele zaal even de adem inhoudt. Waar tussendoor nog wat wordt gebabbeld, zie je tijdens de nummers de bewondering en het respect toenemen. Want The Haunted Youth doet hier vanavond iets bijzonders: met een niet eens zo heel toegankelijke mix van shoegaze en dreampop spelen ze de zaal bij vlagen muisstil. 

Het emotionele kookpunt bereikt The Haunted Youth tijdens ‘Emo Song’, hun recentste én meteen meest intense track. Hoe de band – van toetseniste Hanne Smets tot gitarist Tom Stokx – het nummer laag voor laag opbouwt, is ronduit adembenemend. Eerst dat breekbare begin, dan de galmende gitaren die langzaam openbloeien en uiteindelijk die emotionele uitbarsting die minutenlang voortduurt. Zo’n song die je eigenlijk oneindig wil laten doorgaan – zó mooi. 

Na de laatste tonen van het uitgesponnen ‘Coming Home’ volgt een minutenlang applaus, ook als de band alweer achter de coulissen is verdwenen. Zelfs wanneer het zaallicht aangaat en duidelijk wordt dat er geen toegift meer komt, blijft het publiek klappen. Dat stipt wel aan dat The Haunted Youth op dit moment meer is dan zomaar een goede band. Een groep die met shoegaze en dreampop niet alleen zalen vult, maar ook harten.