Waar sommige acts de afstand tot het publiek bewaren, kiest Zedyé juist voor verbinding: ze duikt letterlijk de zaal in en danst tussen de mensen in het propvolle café. Zelfs buiten verzamelen zich luisteraars – en binnen beweegt het hele publiek mee op haar mix van alternative R&B, hiphop en jazz. Warme vocalen, juicy grooves en een expressieve uitstraling: Zedyé bewijst dat je ook in een kroeg een intieme, bijna bezwerende vibe kunt neerzetten.
Popronde staat voor een kleurrijk palet aan muziekstijlen: we trokken langs de bomvolle kroegen en cafés, op zoek naar het nieuwe muzikale talent van 2025. Van baroque pop en indiefolk tot punk, R&B en hyperpop, de avond zat vol energie, verrassingen en goede shows. Hieronder een greep uit de acts die wij zagen in Sittard.
Zedyé
©
Jonne Killaars
Zedyé
Daisy Bellis
Baroque pop in een huiskamer: dat is ongeveer de setting bij Daisy Bellis in Bow Tie. Met een stem die ergens tussen Florence + The Machine en Kate Bush in zweeft, creëert ze een sprookjesachtige sfeer. Helaas werkt de ruimte niet helemaal mee – bezoekers zitten aan tafeltjes te kletsen, waardoor geroezemoes door de nummers heen snijdt. Toch zijn er genoeg mensen die zichtbaar meedeinen, en met haar indrukwekkende songs (en die stem!) houdt Daisy de set interessant en gelaagd. Een fragiele bloem die nog net wat meer stilte verdient om écht tot bloei te komen.
©
Jonne Killaars
Daisy Bellis
Coos
In het knusse Bistro Enchanté klinkt Coos imposant, ondanks dat ze maar met z’n tweeën het dinerende publiek voor zich moeten winnen. Hun indiefolk/pop is ongefilterd en luistert weg als een dagboek: dromerig, met folk-invloeden en herkenbare overdenkingen. De meerstemmige zang maakt het intiem en tegelijkertijd groots. Na eerdere finales in Mooie Noten, de Amsterdam Popprijs en de Rob Acda Award laat Coos opnieuw zien dat er veel in haar mars zit.
©
Jonne Killaars
Coos
Helen Jewett
Bij de frisse postpunk en shoegaze van Helen Jewett in ’t Hophuys staan vooral jonge bezoekers die zich vol overgave in de show storten. Net als de band zelf: de drummer besluit een stuk staand te spelen, de gitarist smijt al zijn passie erin en lijkt de tijd van zijn leven te hebben. De zanger vult dit aan met een dromerige stem die mooi contrasteert en de boel in balans houdt. En dan zijn er nog de Palestijnse vlaggen op gitaren en backline: Helen Jewett koppelt energie en overtuiging aan een duidelijke boodschap, en dat werkt.
©
Jonne Killaars
Helen Jewett
Renee Rose
Aan Nederlandstalige pop nooit een gebrek bij Popronde. Renée Rose is daar een goed voorbeeld van: ze brengt naast een aantal aanstekelijk popliedjes, die prima gesmaakt zullen worden door fans van Pommelien en Froukje, ook een flinke portie enthousiasme mee. Ze vertelt over de overstap van studio naar podium en hoe dankbaar ze is om hier te staan. Het is niet alleen mooi om te horen, maar ook voelbaar: ze danst, zingt en neemt de zaal mee. Het publiek wordt zelfs wat naar voren gedrukt omdat het te krap wordt. Een piekfijne popshow.
©
Jonne Killaars
Renee Rose
IDA
IDA geldt als een van de beloftes van Popronde 2025: haar singles 'Kubus In Een Ballenbak' en 'Vager' zijn heerlijke powerpop-oorwurmen en haar stage-presence springt direct in het oog. Vanavond staat ze in een klein kroegje, en dat is dan ook tot de nok toe gevuld. Toch weet ze iedereen mee te krijgen: mensen zingen, dansen en bewegen mee met IDA. De beats doen hier en daar wat aan Charli XCX denken; niet gek dus, dat ze precies weet hoe ze een feestje moet bouwen. Volgende keer zien we haar ongetwijfeld in een poppodium, een spot die haar muziek zeker verdient.
©
Jonne Killaars
IDA
Crybabies
In een goed gevulde Volt vliegen de mascara’s en eyeliners er net zo hard doorheen als de riffs. Crybabies, gevormd op de Rockacademie en geïnspireerd door de Riot Grrrl-beweging, maken indruk vanaf de eerste seconde. Hun feministische punkknallers zitten vol energie en zelfspot, en dat werkt: een meisje in het publiek staat driftig mee te ‘airdrummen’, bij de afsluiter valt er zelfs een deel van het drumstel om, en bij single 'Fake ID' schreeuwt de zaal keihard mee. Punk met glitter en traan, precies zoals het hoort.
©
Jonne Killaars
Crybabies