Bunkerpop dag 2: hard, harder, hardst Bunkerpop dag 2: hard, harder, hardst

Hoewel de temperatuur op deze hete septemberdag met bijna 30 graden nog bloedheet te noemen is, lijkt het publiek vandaag wat meer opwarmtijd nodig te hebben: op het heetste moment van de dag is het namelijk nog erg rustig op het terrein. Wellicht ligt het aan het feit dat de snikhete zon vol brandt op het asfalt voor de podia? Het zou zomaar kunnen.

We trappen onze dag af met blackened deathcoreband XII Thorns. De band trekt zich niks van de hitte aan, geeft meteen vol gas en sleurt ons mee in hun duistere undergroundwereld. XII Thorns laat horen en zien hoe hun sound de luisteraars al vanaf hun debuut-EP Wreath uit 2023 kippenvel bezorgt. Niet door de mooie samenzang of melodieën, maar door de kiezelharde gitaarmuren. Nu komen de moshers, voornamelijk tieners, toch echt op gang. XII Thorns is opgericht door Erik, Roel, Tomm, Louis en Davy, die eerder speelden in bands als Prospect en Forgettoforgive. Genoeg ervaring dus, en dat is te zien: vooral de volledige overgave en meedogenloze energie van de zanger knalt van het podium af. Met ‘Valacc’ en ‘Exsilium’ laat XII Thorns horen hoe de antichrist vandaag herboren wordt. Een moddervette show onder de loeihete zon. Mooi contrast trouwens: een paar meter verderop staat een peuterbadje gecombineerd met foam-waterpistolen, wat zorgt voor de verkoeling waar de jonkies intussen wel naar verlangen.

Op 30 oktober viert XII Thorns de release van hun nieuwe EP Duyvelsziele met een show in De Nieuwe Nor in Heerlen, samen met Braces Deeproot and Perennial Void. (De laatsten staan eveneens vandaag op Bunkerpop). XII Thorns laat in ieder geval blijken dat deathcore en de Oefenbunker nog altijd hand in hand gaan, ook nu Bunkerpop een nieuwe, tijdelijke locatie heeft.

Na de bak herrie die XII Thorns en Perennial Void over het Megaland-terrein hebben geslingerd, is de rauwe, schurende garagerock van het Heerlense duo WOLFBOX een welkome afwisseling. WOLFBOX, bestaand uit zanger en gitarist Mike Jeukens en drummer Max Verboeket, begon door een wederzijdse voorliefde voor stonerrock en bluesrock en creëerde een eigen sound doordrenkt met invloeden van onder andere The Black Keys, The White Stripes en invloeden uit het verleden. Stoner meets bluesrock in een ouderwets rock’n roll-jasje dat je even doet vergeten dat het 2025 is. Na debuutsingle ‘Drinking and Smoking’ in 2021 waren onze oren al gespitst. Van low-key lawaai maken raakte dit duo gedurende de laatste jaren steeds meer op elkaar ingespeeld. In april 2024 presenteerden zij debuut-EP Heavy Bones in Outpoet.

De lekker lome bluesrock met rauwe randjes staat als een huis en hoewel het handjevol publiek nu wat minder in beweging komt, staat de set als een huis. WOLFBOX staat onverminderd ‘aan’. Met 'slechts' twee man sterk klinken de heren lekker rauw, vol en strak. En meer is ook niet nodig. WOLFBOX knalt lekker door en met onder andere de single ‘Elephant’ van EP Heavy Bones geven ze, terwijl Mike met doordringende blikken het publiek inkijkt, een geheel eigen visitekaartje af. Slopende drums in ‘The Crawler’ met voortstuwende harde meppen van Max en een ongepolijste opbouw maken het plaatje compleet en hun tomeloze energie werkt aanstekelijk. Een onvervalste rocktrip die smaakt naar meer.

Bunkerpop, inmiddels alweer toe aan haar 42^ste editie, laat zien waar een -relatief- klein festival groots in kan zijn. Een programmering met niet alleen verschillende stijlen, maar ook een mix tussen lokale bands en acts van over de grens. Eén van de aangename verrassingen vanuit onze zuiderburen is vanavond Maria Iskariot, punkrock uit Vlaanderen. Onze zuiderburen hebben al vele toffe bands voortgebracht en ook Maria Iskariot blijkt uniek in haar soort. De band stond hoog op het verlanglijstje van de Bunkerpop-organisatie, en terecht. In 2024 won de band al Humo’s Rock Rally en afgelopen jaar timmerden de stuiterballen flink aan de weg. Afgelopen vrijdag kwam de kersverse nieuwe single ‘Witte Rook’ uit van deze gelukskinderen, zoals ze zichzelf omschrijven.

Hoewel het Bunkerpop-terrein niet echt volledig vol lijkt te lopen, knalt Maria Iskariot van het podium en wordt de band met liefde omarmd door de bezoekers. Met ‘Dat Vind Ik Lekker’ wordt het publiek opgezweept. Met het hese stemgeluid van leadzangeres Helena Cazaerck, vandaag gehuld in een gecropt rood Ploegendienst-shirt, spelen de Vlamingen deze zomer alles kapot. Ook het Bunkerpop-publiek laat zich graag meeslepen door de frontvrouw, die qua stemgeluid continu balanceert op een koord van gevoelig en breekbaar tot op het bijna hysterische af. ‘Waarom Daarom’ is een stevige knipoog naar je kindertijd, waarin je de grenzen opzocht tot hoever je bij je ouders kon gaan.

Maria Iskariot benadrukt in ‘Lief Klein Kind’ dat kinderen nooit bang mogen zijn. “Ik weet wat het beste is, zei de vader tegen zijn kind. Wantrouw al wat vreemd is en laat je nooit verslaan.” Een gezellig potje raggen en headbangen met een flinke knipoog en een kritische blik naar de complexe en verwarrende wereld om ons heen. Maria Iskariot draagt haar nummers op aan alle mensen die ervoor zorgen dat de wereld naar de klote gaat. Maar nu even niet, want er is Bunkerpop.

Afsluiten doen we met Trenchwar. Al ruim vier decennia is de Oefenbunker de bakermat voor onvervalste ‘spierballen’- hardcore uit de Euregio. Trenchwar lijkt dan ook het feestje waar de echte diehard-Bunkerpopbezoekers op hebben gewacht. Trenchwar maakt pissed-off soul crushing hardcore met metal invloeden (da’s een mond vol). Met oudgedienden uit de hardcore-scene die hun sporen al verdiend hebben met Born From Pain, No Turning Back, Reaching Forward en Backfire. Zanger Che blaft nog altijd even keihard in de microfoon en het publiek geniet met volle teugen. Hoewel Trenchwar op het kleinere podium staat, is hier de moshpit het grootst en hardst, hele drumkit-onderdelen worden gesloopt. Met onder andere ‘Bow Down Forever’ knalt de frustratie het publiek in. Met ‘Het Stopt Dadelijk’ brengt Trenchwar een lome en stuwende, Nederlandstalige ode aan het Limburgse mijnverleden. Trenchwar draagt zijn nummers op aan vrienden die het afgelopen jaar een harde strijd hebben geleverd in dit leven.

Na de rake klappen van Trenchwar zoeken we verkoeling op om bij te komen van al het geweld dat vandaag de revue is gepasseerd. Wat zijn we blij dat Bunkerpop een nieuwe locatie heeft gevonden op Megaland. Spread the word, want een festival als dit verdient volgend jaar dubbel zoveel bezoekers.