Eindelijk! Na bijna twee jaar lang wachten is het zo ver: een ouderwets heavy metalfestival om de hoek. Niet de lokale Metallica coverbandjes, maar internationale grootheden die op een mainstage spelen waar je U tegen zegt. In het Frontenpark in Maastricht hangt een goede sfeer, ondanks de bewolkte lucht. Het terrein is beknopt, de bar is groot en af en toe komt het zonnetje door. Voor het perfecte recept van een goed Pinksterweekend ontbreekt alleen nog een goede pot herrie. En laat die pot herrie nu net op het programma staan vandaag!

Legion of the Damned

Ze starten iets later dan gepland, maar de Venlonaren halen de verloren tijd bij de soundcheck in een rap tempo in. De band opent met hun bekendste plaat, ook genaamd ‘Legion of the Damned’. Drummer van het eerste uur Erik Fleuren is het best te horen in de mix. Vooral zijn never ending double bass drumming overmeestert in het geluid. En dat is geen probleem, want na al die jaren speelt hij nog steeds even goed.

Zanger Maurice Swinkels kondigt de nummers stuk voor stuk in het dialect aan. Wanneer hij de eerste keer zegt ‘’kin ver dialek praote?’’ kijken een paar festivalgangers raar op, maar daarna geven ze goedkeuring. Legion of the Damned wisselt nieuwe nummers af met oud vertrouwd materiaal. De song ‘Beheading of the Godhead’ mag wat ons betreft overgeslagen worden, maar voor de rest zitten er geen missers in de setlist. Halverwege het optreden is het geluid wel op orde en trakteert de band ons op de klassieker ‘Werewolf Corpse’ en het meer recentere ‘Contamination’. Met de afsluiter ‘Son of the Jackel’ weet Legion of the Damned ook de juiste snaar te raken. South of Heaven is begonnen!

Legion of the Damned

Legion of the Damned

Midnight

Daar staan we dan, als old school heavy metal liefhebbers in een veld naar drie gasten te kijken die panty’s over hun gezichten hebben getrokken. Het is een beetje een kinderachtige gimmick, maar de heren van Midnight brengen daarmee wel leven in de brouwerij. De black punk van Midnight is niet vernieuwend, wel vertrouwd. De muziek is iets toegankelijker dan die van de vorige band en nodigt de moshers uit om los te gaan. Bij ‘Expect Total Hell’ barst dat feest dan ook helemaal los. Het optreden van Midnight is gewoon goed, en daarmee is alles gezegd.

Midnight

Midnight

Sacred Reich

De thrash metalband Sacred Reich uit Arizona staat als vijfde band op het affiche vandaag. Wij hebben ze al tig keer gezien en vragen ons af welke verrassingen de band, onder aanvoering van Phil Rind, deze keer in petto heeft. Rind zegt: ‘’It’s good to be back!’’ Tsja, het is de eerste editie… Hij zal wel ‘’it’s good to be back in Europe’’ bedoelen, want het is de eerste dag van de zoveelste Europese Sacred Reich zomertour.

Echte verrassingen zijn er niet, want Sacred Reich doet hetzelfde wat ze altijd doen: hard thrashen. Rind weet dat zelf ook. ‘’We play the same songs for over 30 years, because we like to play them live in front of an audience.’’ Daar is geen woord aan gelogen. En waarom zouden ze nieuwe muziek moeten maken, als ‘Death Squad’, ‘The American Away’ en ‘Love…Hate’ altijd nog even goed klinken en even hard binnenkomen als 30 jaar geleden? Oudgedienden Wiley Arnett en Dave McClain (ex-Machinehead) zal het een worst wezen. Ook zij spelen nog altijd met even veel plezier.  

Vlak voor het einde van hun show spelen de Amerikanen ‘War Pigs’ en ze sluiten af met de ultieme kraker ‘Surf Nicaragua’. Wat maakt dit Sacred Reich optreden nu anders dan al die andere keren dat we ze live gezien hebben?  Festival organisator Roger Rutten staat vooraan in de moshpit te filmen. Hij heeft de tijd van zijn leven, op het eerste Open Air Heavy Metal Festival in Maastricht dat hij zelf heeft georganiseerd. Dat pakt niemand hem af. Sacred Reich: Well Done!

Sacred Reich

Sacred Reich

Dark Angel

We hebben vijftien koffie gehaald, want het is tijd voor ‘the LA cafeïne machine’: Dark Angel! Vind je dat een rare bijnaam? Zet maar eens de CD Darkness Descends (1986) op in je auto, want daarmee scheur je automatisch 30 km te hard over de A79. We krijgen vandaag wel iets van Darkness Descends te horen, maar de performance van de Amerikanen valt vandaag jammer genoeg tegen. Gene Hoglan (de drummer die Dark Angel verruilde voor de legendarische band Death in 1993, maar inmiddels weer terug is op zijn oude nest) speelt zoals altijd geweldig, maar kan niet compenseren voor de steken die zanger Ron Rinehart laat vallen.

Dark Angel heeft als enige band vandaag een vrouw in de gelederen. Maar ook zij kan het verschil niet maken. Soms zijn live opnames ‘nog beter dan op de plaat’. Bij Dark Angel is dat helaas andersom. Darkness Descends is dé geweldige LP die zij hebben uitgebracht in 1986 en daar mag niet mee gerommeld worden. Het lukt Dark Angel vandaag niet om de rauwheid, snelheid en razernij van die plaat op het publiek over te brengen, terwijl Sacred Reich wel een uurtje geleden de juiste snaar bij ons wist te raken met hun oude nummers. Dark Angel speelt hun setlist verder af en ook weet het nieuwe nummer ‘Extinction Level Event’ ons niet te pakken. Dat is jammer, maar dan genieten we gewoon van Gene Hoglan op de drums. Het is altijd fijn om zo’n legende aan het werk te zien. En dan knijpen we maar een oogje dicht voor Rinehart.

Dark Angel

Dark Angel

Channel Zero

Inmiddels komt de regen met bakken uit de hemel, maar dat drukt de pret niet voor Channel Zero. Onze Zuiderburen openen met 'Fools Parade' en laat meteen horen waarom ze ook wel ‘de Metallica van België’ worden genoemd. Instrumentaal klopt het helemaal – drummer Chris Antonopoulos is uiteraard een stuk beter dan Lars Ulrich – maar ook de stem van Franky de Smet - van Damme klinkt een beetje als James Hetfield. Dat laatste is dan weer jammer, want James Hetfield heeft zijn beste tijd wel gehad... Alle nummers die Channel Zero vandaag speelt, klinken alsof Metallica ze in de Fuel periode geschreven heeft. En dat is dan weer een groot compliment.

Tijdens de show trekt Antonopoulos alles uit de kast. Zijn drumstel is één grote kooi en in elk nummer krijgt hij het voor elkaar om al het slaanbare materiaal maximaal te gebruiken. Antonopoulos heeft zelfs een aparte roadie die op het podium de weggegooide stokken verzamelt, polijst, en teruglegt in zijn stokkentas. Dit overdreven gedoe, past ook wel bij de status ‘Metallica van België’.

We zijn blij dat we vandaag Channel Zero vol overtuiging op het podium zien staan. Het is namelijk een van de laatste kansen om de hits ‘Black Fuel’ en ‘Suck My Energy’ live te horen, want volgend jaar stopt de band ermee. Daar kan Metallica nog eens een voorbeeld aan nemen…

Channel Zero

Channel Zero

Accept

Het is erg lang wachten op Accept en met en met verlaten de eerste bezoekers het festivalterrein. Maar om 22:00 uur is het zo ver: de rollators gaan backstage op de rem en de leden van Accept komen in hun leren pakjes het podium op. Accept speelt de meest simpele vorm van heavy metal die bestaat en dat resoneert goed met de bezoekers! Al tijdens de opener ‘The Reckoning’ laat Accept zien dat zij nog net niet te oud zijn om te rocken. Zanger Mark Tornillo heeft het af en toe zwaar, maar met alle drie de gitaristen op backing vocals krijgt hij wat extra ademruimte. Wolf Hoffmann, het enige originele lid van de band (opgericht in 1976!) heeft het grootste plezier in het spelen van de classics die hij met Accept door de jaren heen heeft geschreven. Ook de foute parel ‘Princess of the Dawn’ krijgen we te horen. Het is een van de vele Accept guilty-pleasures.

De Duitsers sluiten de mainstage af met de grote hit ‘Balls to the wall’. Deze simpele oude mannenrockband heeft het onzes inziens geweldig gedaan. Morgen staat Meshuggah als headliner geboekt. We zijn benieuwd of ook zij met hun totaal andere muziek dezelfde sfeer als Accept weten te creëren.

Accept

Accept

Wolfbrigade

We zijn nog niet klaar! In de stromende regen vinden we onze weg naar de Muziekgieterij, daar gaat het festival namelijk verder. Het is een kleine tien minuutjes lopen (lees: zwemmen) van het Frontenpark naar de grote zaal op het Richie Backfireplein. De meeste regen valt naast ons, zullen we maar zeggen. Gelukkig staat Wolfbrigade om 23:15 uur klaar om ons op te warmen! De no-nonsense hardcore punk nummers schudden ons weer helemaal droog en wakker. ‘From Beyond’ is een van de vele en keiharde krakers die we voorgeschoteld krijgen. De doorgewinterde festivalbezoekers die de regen overleefd hebben, mogen nog even maximaal genieten van keiharde shit van Wolfbrigade. Accept, met alle respect, is er niks bij.

Na Wolfbrigade gaat het programma nog tot 02:15 uur door in de Muziekgieterij. De bezoekers die deze eerste festivaldag helemaal hebben volgehouden (van 11:15 uur tot 02:15 uur) verdienen een lintje!