Ze starten iets later dan gepland, maar de Venlonaren halen de verloren tijd bij de soundcheck in een rap tempo in. De band opent met hun bekendste plaat, ook genaamd ‘Legion of the Damned’. Drummer van het eerste uur Erik Fleuren is het best te horen in de mix. Vooral zijn never ending double bass drumming overmeestert in het geluid. En dat is geen probleem, want na al die jaren speelt hij nog steeds even goed.
Zanger Maurice Swinkels kondigt de nummers stuk voor stuk in het dialect aan. Wanneer hij de eerste keer zegt ‘’kin ver dialek praote?’’ kijken een paar festivalgangers raar op, maar daarna geven ze goedkeuring. Legion of the Damned wisselt nieuwe nummers af met oud vertrouwd materiaal. De song ‘Beheading of the Godhead’ mag wat ons betreft overgeslagen worden, maar voor de rest zitten er geen missers in de setlist. Halverwege het optreden is het geluid wel op orde en trakteert de band ons op de klassieker ‘Werewolf Corpse’ en het meer recentere ‘Contamination’. Met de afsluiter ‘Son of the Jackel’ weet Legion of the Damned ook de juiste snaar te raken. South of Heaven is begonnen!