Living Colour wint het publiek voor zich Living Colour wint het publiek voor zich

De weergoden zitten Valkenburg een keer mee. Veel fans trekken al vroeg naar het stijf uitverkochte Openluchttheater om in de hete, oranje avondzon aan de poort te rammelen voor de beste plaatsen. De vroege vogels zitten helaas lang te wachten voordat de eerste noten over Valkenburg klinken, want pas om 21:20 uur, vijftig minuten na de oorspronkelijke aanvangstijd, komt Living Colour, uit het niets, ietwat rommelig het podium op. Met de knallende opener ‘Middle Man’ is de toon echter gezet en gaat de band los.

De muzikale cross-over van funk, punk, soul, alternatieve rock en heavy metal die Living Colour laat horen is luchtig, maar ook diepgaand, hard en zwaar. Gitarist Vernon Reid grijpt iedere gitaarsolo zijn kans om als een thrashmetalgitarist zo snel mogelijk te shredden (alsof zijn leven ervan afhangt). Reid soleert meerdere keren in een verkeerde toonsoort en kleurt hierdoor af en toe buiten de lijntjes met zijn gitaargeweld. Dit is hem vergeven. Sterker nog, dit rauwe randje past precies bij dat vleugje punk in de unieke Living Colour mix. Ook de uitbundige drummer Will Calhoun laat uitvoerig zijn vaardigheden zien met onder andere een drumsolo. De stijlvolle bassist Doug Wimbish heeft zijn volumeknop helemaal opengedraaid (misschien iets té ver). De drie zorgen voor een puike muzikale omlijsting en een ideale ondersteuning voor zanger Corey Glover.

Glover heeft de steun hard nodig, want het lijkt wel alsof hij tijdens het eerste uur van de show zand in de motor heeft. Zijn zang is zuiver, maar de vroeger o zo beweeglijke frontman, lijkt tegenwoordig op de planken wel verstijfd. Glover komt pas echt los tijdens de perfecte opbouw van de Living Colour hitparade aan het einde van het concert. De band heeft namelijk al hun grootste hits bewaard voor het laatste half uur. Bij ‘Glamour Boys’ gaan de eerste telefoons de lucht in. Vanaf ‘Love Rears Its Ugly Head’ gaat het hele publiek staan. En bij de mash-up van ‘Elvis Is Dead’ en ‘Type’ wordt er al flink gedanst.

Je weet dat een optreden in het Openluchttheater tot de buitencategorie behoort, als op het einde van het concert de zitplaatsen worden losgelaten en de bezoekers zich massaal voor het podium verzamelen. Tijdens de laatste nummers op de setlist mengen de fans zich met de bandleden en is het OLT een grote feestlocatie. De wereldhit ‘Cult Of Personality’ en de toegift ‘Should I Stay Or Should I Go’ (The Clash) vormen de perfecte afsluiting en maken het lange wachten aan het begin van de avond helemaal waard. Bij Living Colour ligt de nadruk op oud, maar als we een kleur mogen kiezen, dan gaan we toch voor goud.

Deze zomer zijn er nog veel meer spectaculaire concerten te bezoeken in het Openluchttheater. Check de website www.oltvb.nl voor het programma!