In het kader van de Week van de Limburgse Popmuziek reizen wij af naar café de Koetsch in Landgraaf waar hometown boy Damiën van Elburg acte de présence geeft. Damiën neemt ons vandaag - gewapend met enkel een akoestische gitaar - mee naar Nashville, de bakermat van de countrymuziek en laat zijn oude ziel spreken met zijn mooie diepe baritonstem.

De aankleding van café de Koetsch is perfect afgestemd op de muziek van de pas 22-jarige zanger. Overal aan de wanden hangen oude emaillen reclameborden en nummerplaten uit verschillende Amerikaanse staten. In het café hebben zich ongeveer vijftig mensen verzameld en tegelijkertijd lijkt de gemiddelde leeftijd van het publiek ook 50+. Over oude zielen gesproken! De opa van Damiën is zoals zo vaak ook aanwezig bij het optreden van zijn kleinzoon. Opa is net zoals Johnny Cash en John Prine een grote inspiratiebron voor de zanger. 

Damiën speelt vanavond twee sets, waarbij eigen werk van zijn vorig jaar verschenen debuutalbum Peace of Mind en de in 2020 uitgebrachte EP moeiteloos wordt afgewisseld met covers van Bob Dylan, Don Gibson, John Denver en de twee eerdergenoemde inspiratiebronnen. De meeste mensen vooraan in het café staan aandachtig te luisteren wanneer Damiën begint te spelen en te zingen. Aan de bar blijft het wel wat luidruchtig maar dat lijkt de zanger niet te deren. Als we onze ogen dicht doen lijkt het alsof Cash in een jonge versie van zichzelf de grond in Parkstad aan het veroveren is. De mensen klappen en zingen mee. Het is zeker voor het oudere publiek een feest van herkenning wanneer Damiën ‘You Are My Sunshine’ zingt in de versie van ’the man in black’ of ‘Take Me Home Country Roads’ van John Denver. Inmiddels put hij ook uit recenter werk gezien de mooie uitvoeringen van Zach Bryan’s ‘Tourniquet’ en ‘Smaller Acts’. De country/americana liedjes die Damiën speelt zijn doordrenkt van weemoed. Het is muziek met een snik en een gebroken hart zonder dat het al te zwaarmoedig wordt. In ‘Stay Away From That Whiskey’  is er zelfs ruimte voor de nodige humor en waarschuwt hij ons uit eigen ervaring voor de gevaren van het nuttigen van een fles Jack Daniels. En humor heeft hij: het gebrek aan bandleden compenseert hij door in Don Gibsons ‘Oh Lonesome Me’ zelf een gitaarsolo zingend na te bootsen. Tijdens laatste nummer en toegift ‘Cocaïne Blues’ trekt Damiën alle registers open en laat hij in al zijn kwetsbaarheid zien wat een jongeman alleen op zijn gitaar kan doen met muziek. Een heel mooi optreden met een welverdiend applaus.

Na afloop van het optreden verkoopt de zanger nog wat exemplaren van zijn laatste album en kunnen deze – geheel in het teken van deze avond – alleen maar cash worden betaald. Wij hopen Damiën zeker nog eens te mogen aanschouwen met voltallige band maar op deze avond is daar geen plaats voor. Daarvoor luisteren we straks maar naar zijn album. Damiën speelt volgende week vrijdag 19 juli in de Vermaekerij in Maasbree.