We nemen je - omdat het kan - even mee terug naar Pinkpop 2016, waar de opkomende indiepopband Bazart op hetzelfde moment als de nederpop-grootheden Doe Maar staat geprogrammeerd. De alternatieve, duistere Nederlandstalige indiepop kan maar weinig mensen overtuigen om een kijkje te nemen bij het kleinste Pinkpoppodium. Niet veel later verandert alles: debuutalbum Echo verschijnt later dat jaar en plots is kaartjes bemachtigen voor de clubtour geen evidentie meer. We zien op een koude novemberavond het nog wat schuchtere Bazart voor het eerst live aan het werk in de Nieuwe Nor, waar prachtige songs als ‘Kloon’ en ‘Zienderogen’ door de zaal meanderen als een mysterieuze rivier. Goed, met deze trip down memory lane proberen we vooral aan te stippen hoe anders de kaarten er acht jaar later bij liggen: de mysterieuze rivier is veranderd in een zee van hits en er staat intussen een geoliede livemachine die alle grote festivals al (meermaals) aan gort heeft gespeeld.
Onder het genot van de laatste zonnestralen van de dag komt Bazart om stipt negen uur het podium op, opent met ‘Geef Mij Alles’ en kondigt niet veel later aan dat we het vandaag toch echt alleen met de band zelf moeten doen. Geen Pommelien, Eefje of Guusje dus vanavond. Niet dat dat stoort, want songs als ‘Onder Ons’ en ‘Hou Mij Vast’ blijven ferm overeind, ook zonder gastbijdrage. Dat het in het begin even zoeken is voor het publiek - dat een soort sport lijkt te maken van zitten, staan, zitten, enzoverder - zal vast aan de setting liggen. Want hoe interessant het ook is om topmuzikanten als Mario Goossens, Tom Coghe en Daan Schepers aan het werk te zien, snoept het prachtige uitzicht op de natuur ook wat aandacht weg van het podium. Iets waar ook frontman Mathieu Terryn zichtbaar van onder de indruk lijkt te zijn: "Dit is ook voor ons even wennen, maar dit is de eerste keer dat we op zo’n plek spelen'', zegt de zanger met een grijns die zelfs vanaf de bovenste rijen makkelijk waar te nemen is.
Dat Bazart het Openluchttheater in Valkenburg niet ver op voorhand wist uit te verkopen kwam voor ons eerlijk gezegd als een verrassing. Waar in eigen land zalen van formaatje Ziggo Dome geen enkel probleem lijken, verloopt het slechts enkele kilometers over de grens toch een stukje stroever. Dat deert trouwens niemand, want alle aanwezigen in het prachtige theater beleven een gouden avond.
Naarmate de show vordert weet de band iedereen mee te krijgen. De moeders die mee moesten van hun dochter staan even hard mee te zingen en ook de meest sceptische partners kunnen een glimlach aan het einde niet meer onderdrukken. Dat is op zijn minst bijzonder te noemen, want waar de band al jarenlang te maken heeft met kritiek van menig muziekliefhebber, snoeren ze keer op keer iedereen de mond. Of het nu voor een volledig vak vol Metallicafans is (op Rock Werchter 2022) of in een uitverkocht Sportpaleis, Bazart trekt iedereen over de streep. En ook vanavond speelt Bazart weer een van de beste shows van de zomer, zo niet dé beste. Hoogtepunten? Oudjes als ‘Chaos’ en ‘Nacht’ blijven ijzersterke songs, maar ook ‘Van God Los’ maakt als cover weer veel indruk. Toch is het ‘Andere Oorden’ dat in de toegift het concert voorziet van een gouden randje. Oliver Symons en Simon Nuyttens verlaten hun instrumenten aan het einde van het nummer en stappen welverdiend in de spotlight, terwijl de band achter hen het muzikale hoogtepunt van de avond serveert. Pure extase.
Bazart speelde pas hun vierde show van het jaar en dat lijkt een juiste zet: de band brengt vanavond zoveel opgespaarde energie mee, daar kunnen we weer even op teren. Toch gaan we tijdens slotnummer 'Denk Maar Niet Aan Morgen' even tegen de songtitel - en het advies van Terryn - in, want hoe jammer dat morgen een dag is zonder een prachtig concert als deze. Hoewel de Olympische Spelen pas volgende week beginnen kunnen we de eerste gouden plak alvast uitdelen aan Bazart. O ja, jongens, kunnen we trouwens afspreken dat jullie over twee jaar terugkeren om het tienjarig bestaan van Echo te vieren? Wij zetten het alvast in onze agenda.