Moke laat geen veren na tien jaar

Een interview met Moke

Camiel Rodigas ,

De Mokumse rockband Moke bestaat 10 jaar en dat zijn geen stille jaren geweest. Natuurlijk hebben de heren al heel erg veel meegemaakt in deze periode: clubtours, theatershows en natuurlijk ook festivals. Ook het opstappen van hun eerste gitarist Phil Tilli heeft uiteindelijk ervoor gezorgd dat ze een nieuw bandlid erbij hebben genomen en zodoende ook nieuwe muziek gemaakt. Vorige week stond de band in de Nieuwe Nor in Heerlen, met de jonge talentvolle rockband Orange Fox in het voorprogramma

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: hoe was jullie "wereldreis" aangezien de A2 door een ongeluk was afgezet?

"Ja, het was echt een lange trip! We zijn uiteindelijk via België gereden en hebben een uurtje rond Maaseik gereden. Ook hebben we een leuke oversteek gehad met een pontje bij Berg aan de Maas. Het was een lange trip maar dan beleef je ook weer wat."

Na twee jaar komen jullie weer met iets nieuws. Voelt het als opnieuw beginnen?

"Nou, dat misschien niet meteen. Niet oud, maar wél vertrouwd. Kijk, we hebben met Robin (Berlijn red.) een nieuwe gitarist. Het geeft ons een nieuwe kleur en ook wel meer beweging. Door Robin is er weer wat meer creativiteit en dynamiek binnen ons in de band gekomen."

Om even daarop terug te komen. Was het een klap dat de groep uit elkaar viel toen gitarist Phil Tilli is uit de band stapte?

"Dit klinkt misschien vreemd, maar eigenlijk viel het wel mee. Die klap zag je wel aankomen. Je moet het zien als een relatie. Het zat er aan te komen. Natuurlijk was het vervelend, omdat we toch zoveel hadden bereikt hadden maar uiteindelijk is er niet veel veranderd qua sound. We hebben nog steeds de 'Moke Sound'. Herkenbaar dus."

Het nieuwe album is ondertussen uitgekomen, maar er is een brand geweest in jullie oefenruimte. Heeft dit voor problemen gezorgd?

"Nou, het was zeer zeker een klap, maar qua vertraging viel het uiteindelijk mee. We hebben juist die tegenslag gebruikt om er sterker uit te komen. Je kan wel bij de pakken neer gaan zitten, maar dat is zonde van je tijd. We hebben als band toch het kunnen omzetten naar een hele positieve boost."

Jullie willen met dit album ook doorbreken in Amerika. Waar komt die droom vandaan?

"Ja, het is toch een jongensdroom. Voor iedereen wel. Daarbij, niet geschoten is altijd mis. Op 13 mei komt het album uit en dan is het kijken wat er gaat gebeuren. De markt daar is enorm groot, dus waarom niet? Europese bands staan altijd goed op de kaart daar. Plus wat is het verschil tussen Heerlen en Amerika? Qua reistijd, scheelt het niet veel toch?"

Jullie doen clubtours, theatershows en festivals. Dat zijn drie hele verschillende plaatsen. Waar ligt jullie voorkeur?

"Poeh, dat is echt enorm lastig. Een clubtour is heel erg puur en een plek waar je jezelf kan laten zien. Kijkende naar het theater is het juist heel dynamisch, hierin kan je heel veel creativiteit in kwijt. Een festival daarentegen is heel groot en een plek waar je natuurlijk veel nieuwe fans kan krijgen, maar niet per se om te verkopen.Elke plek is anders maar echt heel erg top om op te treden. We genieten vooral overal van."

Is het een leuk toeval dat de Nieuwe Nor en jullie tien jaar bestaan? Of zijn jullie niet zo van de cijfertjes?

"Op zich is het wel leuk. We hebben in ieder geval de brug van zeven jaar overleefd. Maar als je dan terug denkt. Dit is alweer de vierde keer dat we in Heerlen zijn. Time flies, dus die tien jaar zijn ook voorbij gevlogen. Desondanks komen we overal echt heel erg graag, zeker nu we helemaal terug zijn. Het voelt goed."

Hebben jullie nog steeds dezelfde energie als tien jaar geleden of is het meer gedoseerd?

"Gewoon hetzelfde hoor. Alsof we een jong stel hertjes zijn, dus hou die dochters maar uit de buurt. Kijk, nu we weer 'terug' zijn geeft het ons wel echt en boost. Dus nee, geen ouderdom hoor. We hebben nog steeds veel motivatie en we willen knallen als vanouds. We komen uit een dal, maar we pieken nu weer. Heerlijk om mee te maken."