Om maar te beginnen met het voorprogramma: Daar staan de boys van Breaking Levees. Dit viertal uit Amsterdam laat een heel erg  goed visitekaartje achter in de stijf uitverkochte zaal! Het was op en top af. Bluesy grooves, rauwe zanglijnen met een prima ritmesectie. Een mellow en prima opwarmer. Er is nog geen materiaal op schijf maar dat zal vast niet lang duren. Gaat dat horen.

Na deze hele fijne opwarmer is het dan toch tijd voor DeWolff. Het voelt als een thuiskomst. En hoe fijn is dat voor een volle bak. Iedereen heeft er zin in.

Met een hele toffe start met een nummer van hun nieuwe album Roux-Ga-Roux, 'Black Cat Woman', zijn ze los. Waar DeWolff ook om bekend staat is het  veelzijdige spelen. Ze laten niets aan het toeval over en weten eigenlijk ook elke seconde te entertainen. De afwisseling tussen nummers is uiteraard perfect,  'Stand Up Tall' en 'Dance Of The Buffalo' combineren perfect en de heren laten weer grandioze jamsessies horen. Of het nou Pablo is op zijn gitaar, Luka op de drums of dat Robin zijn orgels weer toeren laat maken. Het klopt honderd procent.

De heren hebben zich alleen maar meer en meer ontwikkeld. Er is vaker een hele toffe samenzang (ook Robin zingt een mopje mee) en Luka laat horen dat hij over een stem beschikt waar je je niet voor hoeft te schamen!

Het publiek staat regelmatig ademloos te kijken hoe er gemusiceeerd wordt: Energiek, speels maar met zoveel kwaliteit! Misschien is er iets minder spektakel als men normaal gewend is van DeWolff. Pablo glijdt minder over het podium en springt ook niet op de Hammond van Robin. Dat kan best gemist worden want de show is al af. Het gaat om de muzikale kwaliteiten en dat hebben de heren.  

Een geweldige versie van het nummer 'Restless Man'staat ook op het programma. In een bijna onherkenbare vorm. Het wordt lekker opgerekt en ook hier mag Luka weer excelleren. Complimenten nogmaals.

Het laatste nummer van hun stuk is 'Love Dimension'. Ook zo'n track die je eindeloos kan beluisteren. Catchy gitaar, de Hammond met de geweldige accenten laat horen met een afgewogen portie drumgeweld. Het enige wat je misschien mist is een achtergrondkoortje maar uiteraard mag Heerlen hiervoor zorgen en dat wordt met veel plezier gedaan en dit doet de jongens zichtbaar goed. 

Als toegift spelen ze 'Gold 'n Seaweed', een gouwe ouwe. Een laatste feestje vanavond: Luka mag echt helemaal losgaan in een drumsolo en het energielevel stijgt en stijgt. Maar helaas komt aan al het goeds een eind.

Na bijna twee in een muzikale trip te hebben verkeerd is deze DeWolff show weer een afgesloten hoofdstuk. Wat zijn het toch geweldenaren die ook zelf enorm genieten van de muziek. Tevreden kunnen we nog even nagenieten met de nieuwe langspeler. Een puike show van deze Limburgse band van wereldformaat.