Gratis Koppelpop biedt voor iedereen wat wils

Gevarieerde muziek van rock tot dance in Susteren

Antoine Bongers ,

Het Raadhuisplein in Susteren vormt al jaren het decor voor Koppelpop. Het is een festival waar naast landelijk bekende acts ook de bands uit de regio geprogrammeerd staan.

Op deze zeer warme zaterdagmiddag, 29 augustus 2015, mag Storksky het spits afbijten. Een tweemansformatie met gitarist/zanger Michiel Claessen als de vaste waarde en een wisselende drummer, vandaag Lars Spijkervet. De zang van de uit Limbricht afkomstige Michiel klinkt zeer melodieus en doet soms aan Matthew Bellamy van Muse denken.

Het is het project van Michiel en in november staat de nieuwe plaat gepland. Hieraan hebben diverse gast-drummers meegewerkt. Zo zijn onder andere Mario Goossens (Triggerfinger), Tim van Delft (De Staat), Jesper Albers, Lars Spijkervet, Rogier Berben en Ruben van Asselt te bewonderen.

Dan mag The Quartermen op de containerstage het spits af bijten. Deze vijfmansformatie speelt vlotte indie/rock, af en toe afgewisseld met een rustiger nummer. Het plein loopt intussen langzaam vol, maar waarschijnlijk door de hitte beweegt men maar weinig, ondanks de herhaalde oproepen van zanger Ricardo Petri.

Met hun stevige punk-rock doen de mannen van Sparrow Falls, de volgende band, er een schepje boven op maar het publiek reageert matig. Het is gewoon te warm. Toch geven de mannen uit Maastricht alles en ze zetten een gave performance neer.
Zanger Merijn Verhees speelt met zijn uitstraling en probeert nog eens het wat matte publiek aan het bewegen te krijgen. Een enkeling gaat er op in.

De warmte doet de mannen niets en ze zetten een strakke show neer. Heerlijke riffs en prima zang.

De volgende band is later toegevoegd aan het affiche. Het is Fear of Bliss. Een band die bestaat uit zangeres Renske van den Bongarth en haar broers Jochem en Jelle. Ze spelen alternatieve pop/rock die lekker klinkt. Wel mag er op het podium iets meer gebeuren.

Iemand die dat laatste perfect onder de knie heeft, is Yvon Mocking. Ze zegt zelf dat ze met haar power rock met gitaren recht op haar doel af gaat. Zo ook deze middag. Ondersteund met een geweldige band gaat ze als een echte "rock chick" te keer. Ze gebruikt het podium perfect en weet met haar uitstraling het publiek in te pakken. Haar performance verveelt geen moment. Prima zang met een prima band die haar perfect ondersteunt.

Op de containerstage is het dan de beurt aan Paulo's Mendoncas. Zij worden vooral beïnvloed door, zoals de naam al aangeeft, Paulo Mendoca. Funkrock met soulinvloeden vullen het plein. Een prima show van deze vijfmansformatie.

Voor BloYaTop is het een bijna een thuiswedstrijd. Alle drie de leden komen uit de buurt. Met hun motto "Why Waltz if you can rock and roll" is alles gezegd. Lekkere pure rock and roll die heerlijk klinkt en soms aan ZZ Top doet denken. Natuurlijk brengt hun "thuiswedstrijd" behoorlijk wat fans naar Susteren. Intussen is ook de temperatuur wat aangenamer en het plein een heel stuk voller. Er wordt meer bewogen en af en toe zelfs gedanst. Dat er af en toe wat geluidsproblemen zijn, dat lossen de mannen slim op door hun nieuwe album en de daaraan gekoppelde show te promoten.

Trip To Dover is daarna te bewonderen. De band heeft er een tour door Oostenrijk opzitten. Deze man-vrouw formatie brengt alternatieve indie electropop en is de verrassing van het festival. Olga Taal met gitaar en Johannes Taal achter de synthesizers betoveren het publiek met hun dance muziek en langzaam zie je steeds meer beweging ontstaan.

Het stel heeft een zware tijd achter de rug. Drie van hun ouders zijn in korte tijd aan kanker overleden. Hun EP "Kiss Fight Dance" is aan hun opgedragen en vanavond spelen deze uit Liessel afkomstige muzikanten ook enkele nummers hiervan.

Daarna gebeurt er wat op de mainstage. De vier meiden van Luminize nemen de mainstage in en geven meteen een visitekaartje af van hun girl power. De meiden komen oorspronkelijk uit Kroatië en waren daar en in de omringende landen redelijk succesvol. Ze werden naar Nederland gehaald om verder te groeien en bestormen nu vanuit Den Haag de Nederlandse podia en festivals. Zo ook vanavond. Het publiek dat lang afstand hield is nu vooraan gaan staan om de mooie meiden te bewonderen. Hun muziek klinkt als een klok, waardoor men volop geniet op deze zwoele zomeravond. Bij het nummer getiteld "Fuck You" wordt natuurlijk volop mee gedaan. Men laat de band niet zo maar gaan en een toegift volgt.

De rock-electric band SonA die daarna op het programma staat, trakteert het publiek op een stevige portie rock met electronica-invloeden. Met een energieke show weet de band de aandacht te trekken. Het staat voor de container-stage lekker vol. Met melodieuze rock, gemengd met electronica invloeden creëeren ze een geheel eigen sound.

De headliner van deze editie is My Baby. Met hun opzwepende sound, hypnotiserende ritmes en glijdende slides betovert deze band het volle plein. De slides zijn afkomstig van de uit Nieuw-Zeeland afkomstige gitarist Daniel "Da Freez" Johnston. Met haar stem betovert Cato van Dyck je en neemt je mee naar een andere wereld terwijl Joost (Sheik) van Dyck het ritme op de drums bepaalt.

"My Baby loves voodoo" schalt door de speakers en niemand kan stil blijven staan. De helder schijnende volle maan maakt het compleet. Het is deze avond de perfecte afsluiter. Na een toegift volgt een groot applaus .

Koppelpop is een festival met gemengde muziek waar men vrienden ontmoet bij een biertje en men gezellig muziek luistert. Ook een prima plek om nieuwe bandjes te ontdekken. Kortom, een prima festival dat hopelijk nog jaren kan bestaan en per se gratis wil blijven.