Cigale presenteert debuutalbum

Een soepele steeplechase van dromerige en atmosferische liedjes

Jerome Crutsen ,

Cigale is het nieuwe project van Rutger Smeets die voorheen in Sungrazer speelde die er in 2013 de brui aan gaf. Rutger en zanger/bassist Roel Imfeld maken al in 2012 samen muziek. Zangeres Romy komt erbij en het proces neemt vloeiende vormen aan. Een jaar later, in 2014, schaart drummer Hans, eveneens ex-Sungrazer, zich erbij en Cigale is geboren

Op de psychedelische en soms repetitieve gitaarlijnen na, staat deze nieuwe band redelijk ver weg van wat Sungrazer was. Geen heavy uitbarstingen, maar ontspannen soundscapes. Opgenomen in een huisje in een bos ergens in Nederland heeft dit viertal alles zelf gedaan, van het mixen tot en met het eindproduct.

Het schijfje bevat zeven nummers en hebben allemaal een eigen sfeer. Toch kan het als een geheel gezien worden. De cd start ingetogen met The Grey Owl en zet meteen een harmonieuze ambiance neer. Al dabberend met bedwelmende zang gaat het over naar Steeplechase. Dit nummer bouwt langzaam op naar een climax van scheurende gitaren waarna het met zang, met effect, wegebt. Feel The Heat bevat een slidende gitaar en invloeden van Neil Young. Het refrein is hypnotiserend mooi en neemt je mee door diepe wateren naar het bezwerende Random Day. Hier worden vele gevoelens blootgesteld aan de luisteraar.
 
Vervolgens komen heel even The Doors om de hoek kijken in Harvest Begun door het orgelintro. Ook dit nummer is erg laidback en bevat mooie zanglijnen. Het semi-akoestische Eyes Wide Shut toont een prachtige samenzang met dromerige teksten. Het warme en naar indiepop riekende Pieces is iets meer uptempo weer en doet qua zang bij vlagen denken aan Bettie Serveert en Drive By Wire. Een afsluiter van een plaatje dat bolstaat met eerlijke gevoelens en intense songs. Laat je meeslepen op de reis die Cigale heet, op een heerlijke zwoele zomerse namiddag met je ogen dicht.