Trip To Dover: Kiss, fight, Dance

Recensie van een verrassende EP

Roger Smeets ,

Trip To Dover timmert al een paar jaar aan weg. Hoewel ze Brighton (UK) als uitvalsbasis hebben, liggen de roots in Venlo. Olga en Johannes Taal brachten eind vorig jaar hun EP uit. 3voor12Limburg beluisterde het schijfje.

Drie nummers en drie remixes staan er op 'Kiss Fight Dance'. Op het eerste gezicht denk je, eigenlijk dus maar vier nummers, omdat er twee dubbel op staan. De EP opent met 'Lifelong Lovesong'. Een heerlijk electro pop nummer. Mooi tempo en een goede structuur. Na twee keer luisteren zing je het al bijna mee. En ook een goede tekst. We vragen het ons allemaal wel eens af, wat als het je laatste avond zou zijn, ben je dan tevreden? Een track waarbij je met gemak een mooie glimlach op je gezicht tovert. Heerlijk!

'Monochrome' is het tweede nummer. Iets minder tempo, iets meer bombast. Maar ook lekker om naar te luisteren. De stem past perfect bij de muziek. Het keyboard heeft de overhand. Ook dit nummer zit qua structuur goed in elkaar. Herkenbaar en makkelijk te beluisteren. Het hoeft ook niet altijd moeilijk en zwaar te zijn.

Het laatste nummer voor de remixes heet 'In This Rain'. Een redelijk rustig nummer. Een ouderwets lied over een verloren liefde. Een beproefd thema in de muziek. Door het oplopende tempo voel je bijna de pijn van de muzikant. Voor mij is het wel duidelijk dat pijn erg mooi kan zijn. Als je er dit liedje van maakt tenminste. Heel mooi, en ook weer prettig voor de trommelvliezen.
 

'Metropolitan Mixes', dat zijn de overige drie liedjes van de EP. De eerste mix, gemaakt door Fear Lab, is een stevigere versie van 'Monochrome'. Absoluut dansbaar door de beat die erin zit. Anders dan het origineel gaat de mix wel snel vervelen, omdat er weinig anders gedaan wordt dan dezelfde beats herhalen. Dat is een beetje jammer. Het nummer blijft echter nog steeds recht overeind.

'In This Rain' is onderhanden genomen door The Bells en maakt van de song een hele andere versie. Het origineel is losgelaten, alleen de zanglijnen zijn overgebleven. Een lekkere mellow mix is het geworden. Ideaal om tijdens een autorit op de Duitse autobahn even wat gas terug te nemen. En even te genieten van de muziek. Met een remix van "Rome" sluit het album af. Deze mix begint rustig en bouwt langzaam verder op. Net zoals de eerste remix (van dezelfde maker) kabbelt het een beetje voort. Niet heel bijzonder.

Met deze EP laat Trip To Dover zien wat ze in huis hebben. Ik had liever zes originele nummers gehoord in plaats van de drie remixes die erop staan. De nummers die ze zelf maken hebben meer dan genoeg kwaliteit daarvoor. Op basis van de eerste drie songs hoor ik graag meer van dit duo.