Wie een willekeurige voorronde bijwoont kan geen inschatting maken van hoe het niveau van deze avond zich verhoudt met de rest van de avonden, maar dat let me niet om over deze avond en de deelnemers mijn mening te geven.
Natuurlijk niet zonder eerst op te merken dat het een avond was waarin heel verschillende bands voorbij kwamen, waardoor elke uitspraak in zekere zin appels met peren vergelijken is. Maar mijn voorkeur lag wel heel duidelijk bij een band, die me weer eens deed beseffen waarom bandjes kijken leuk kan zijn: soms word je volledig positief verrast door de kwaliteit en originaliteit van de artiesten. Zo'n moment had ik bij NBRASKA.
De avond werd geopend door Life's Electric. Inmiddels een EP uit, en podiumervaring rijker, maar nog steeds niet de band waar ik warm voor loop. Misschien is het de zang die me te vaak in distortion mode staat. Ik mis de subtiliteit wat. Soms is er iets van een aanzet waarbij ik mijn oren spits, een aanzet tot een subtiele solo, of een redelijk pakkend gitaarbegin voor een song, maar dan verzuipt die weer in de rest van het geluid. Veelbelovend is het als de zanger de zaal de mogelijkheid biedt om een stukje mee te zingen, maar de bedoelde melodie is waarschijnlijk toch net iets te ingewikkeld om de hele zaal mee te krijgen.