Variëteit zorgt voor succes op Popronde Sittard 2014

Kwaliteit staat buiten kijf in Nederland!

Camiel Rodigas, Marcel Degens, Erwin Bongaerts ,

Het is een drukke dag voor 3voor12 limburg! Zoveel optredens en zo weinig tijd. Gelukkig is er hulp van Marcel Degens als fotograaf en Erwin Bongaerts die ook een stukje wilt schrijven. Met deze informatie begint de dag met een preview en eindigt het met een after party in de binnenstad van Sittard.

Het begint allemaal in FEE Conceptstore: April. Het is een preview want ís avonds zullen ze ook nog eens in Poppodium Volt staan. Daarom spelen ze nu ook semi akoestisch maar dit maakt de muziek misschien nog meer eigen maar het is wel sterk. Ze kunnen niet leunen op veel elektronisch, dansbaar werk maar moeten aan de bak met eigen (ander) geluid, daarin overtuigen ze. Ze passen in feite ook goed in de stijl van de zaak, alternatief te noemen. Wat sowieso opvalt is hun cover van Kensington, 'All For Nothing', en hun afsluiter 'L.O.V.E.' Mooi begin van de dag!

Het vervolg is in Coffee Mundo op de markt. Hier speelt Fokko. Fokko is een trio jongens en het is al vanaf het begin te merken dat ze enorm muzikaal zijn. Met drie man zoveel verscheidenheid in één band is mooi om te zien. Het bespelen van drums, toetsen, gitaar, bas, ukele en viool is niet summier te noemen voor drie man! Daarbij de humor, zelfspot en enthousiasme... Het past allemaal in de sfeer binnen in de zaak en zeker als bij rustige nummers het geluid van het koffiezetapparaat er bovenuit schalt. Ondertussen brengt Fokko zelf een ode aan de wethouder van Sittard-Geleen, Noël Lebens. Hier komt hij na de show pas achter en is zichtbaar opgelucht dat de wethouder dit totaal geen probleem vindt.

Door naar het volgende optreden: The Sensational Second Cousins. Twee gasten helemaal uit Klazienaveen die naar Sittard komen om een optreden te geven bij Onder de Linden. Je moet er wat voor over hebben om naamsbekendheid te generen. Maar dat verdienen ze ook, wat een energie van dit duo. Het is heerlijke rockabilly/rock 'n roll. Een gitaar, stand up drums en twee stemmen is alles wat ze hebben, maar dat is ook een super combi. Helaas is er weinig publiek maar ze hebben zelf zoveel plezier erin waardoor het publiek dat er wèl is, het enorm goed naar hun zin heeft. Het swingt, het zijn korte nummers en het zit vol power. Uiteindelijk komen na hun "eigenlijke" show nog een toegift van ongeveer vijf nummers, zo laten ze zien dat het echt gaat om de muziek en plezier!

Terwijl dat duo daar speelt, speelt in Basserie Eigenwijs Matthijs Leeuwis. Mathijs Leeuwis is een liedjesschrijver die zich onderscheidt met bluesachtige Nederlandstalige nummers. Deze Brabantse troubadour heeft wat weg van Thè Lau of De Dijk. Zijn liedjes gaan onder meer over liefde, stoptreinen en drank. Ook zijn provincie is een geliefd thema. Wie in Sittard de Brabantse klei bezingt, lijkt een hopeloze uitwedstrijd te spelen. Maar bewapend met slechts een gitaar slaagt Mathijs erin het tafelende winkelpubliek opvallend stil te krijgen. Misschien wel dankzij zijn wat mysterieus hese stem of toch zijn spitsvondige teksten. Dit jaar bracht Mathijs het album 'Alweer Geen Revolutie' uit op een label dat hij mede heeft opgericht. Nederlandstalige indie met zachte G: een rariteit op zich. (EB) 

Bij Onder de Linden is het ondertussen tijd voor Sunday Zombies & The Brain. Limburgs eigen trots, uit Grubbenvorst. Het is psychedelische rock die zeer goed met zes man sterk in elkaar steekt. Ze zijn energiek tot en met en dit zorgt ervoor dat het publiek lekker meedoet. Die energie is terug te zien aan de intensiteit en beleving van de gasten zelf. Na drie nummers is er al een snaar kapot van een gitaar en vervolgens komt er een olievat te staan waartegen de drumstok sneuvelt. Dit is je volledig inleven in de muziek en je eigen passie. Je hoort ook een diversiteit aan klanken: drums, gitaar en bas is wel logisch in een band maar verder is er een toetsenist, je hoort een mondharmonica, er staan congo's en zoals gezegd een olievat. Hier mag Limburg trots op zijn!

Door naar de grootste locatie: Poppodium Volt. Hier mag PAUW zich laten gelden. Meteen bij binnenkomst valt het op dat de zaal matig bezet is. PAUW is een trio en hebben een duidelijke psychedelische sound komende uit de 60's. Een beetje te vergelijken met Jacco Gardner maar dan iets meer power. Ondanks dat er bijna tot geen interactie is met het publiek valt er niks te zeggen over hun kwaliteit, die is goed en je ziet aan hun eigen beleving dat er veel passie in zit.

Terug naar de markt, SOHO Dining om precies te zijn. Hier speelt Jack and the Weatherman. Dit vrolijke duo heeft genoeg mensen aangetrokken. Het is ondertussen ook een naam die groeiende is (3FM Serious Talent). Vanaf het eerste moment zit de sfeer er goed in. Zo zie je maar; Twee stemmen en een gitaar is ook goed genoeg om goede muziek te maken. Het is pop met een reggae sound en hiphop er tussendoor. Berry en Sebastiaan (hun echte namen) stralen energie uit en proberen ook iedereen mee te laten doen. Berry (leadzanger) loopt van links naar rechts en springt uiteindelijk ook nog op de bar, daar krijgt hij gezelschap van een meid. Zo zie je maar, aantrekkingskracht genoeg. Een blijvertje.

Door naar de muziekzaak van Sittard, Music Machine. Hier speelt Apneu, een band uit Amsterdam. Apneu bestaat uit vier gasten die over zichzelf zeggen dat ze 46% hardcore zijn, interessante uitspraak. Ze spelen zeer korte strakke tracks met een stijl die je kan beschrijven als indie rock. Het is niet standaard te noemen, het is ook niet rock te noemen. Het is een eigen stijl/sfeer dat ze creÎren. Eigenzinnig en dat past precies op de plek waar ze spelen.

De bijna buren van Music Machine is Café Dwaas, hier is het tijd voor Sunday Kids. Ondanks een koudje van zanger Folkert is het steengoed. Het is een kleine plek maar dat zorgt uiteindelijk alleen maar voor veel sfeer. Het is te zien aan iedereen in de band dat ze zich zichtbaar op hun gemak voelen en daardoor ook durven te knallen. Het kan klein in het spelen maar ze zijn ook in staat om goed uit te pakken. Dit past ook goed in de stijl dat ze spelen, rock, roots, blues en dit allemaal met een echte Americana sound. Na afloop sprak 3voor12 limburg met hun onder andere over hoe ze de Popronde hebben beleefd. Dit zal later op de site te lezen zijn.

Zoals gezegd, het is een druk dagje waar je van hot naar her moet gaan. En dan kom je terecht bij Cas Ronckers, onze eigen jonge Limburgse troubadour van 17 die heel Nederland doorreist om zijn geweldige muziek te laten horen. Het leuke aan Sittard is waarschijnlijk ook dat hij Limburgs kan praten. Hij begint lekker rustig en vraagt aan het gezellige publiek in café De Hollande wat voor covers ze willen horen, uiteindelijk wordt het Bon Jovi en Bruce Springsteen, beide super uitgevoerd. Uiteraard zingt hij ook eigen nummers zoals de welbekende 'All Roads' (waarmee hij ook 3FM Serious Talent geworden is) en het nieuwe nummer 'Runaway Train'. Singer songwriter met een combinatie denkend aan Mumford & Sons, heerlijk!

Weer terug naar café Dwaas Orange Skyline is aan de beurt. Vier gasten uit Groningen met een heerlijke indie/rock/pop sound. Ook hier is het lekker vol (ook al is dat niet zo moeilijk omdat het een klein café is). De jonge toppers zorgen voor veel sfeer in de zaak. Ze zijn zichzelf en proberen ook gewoon te doen waar ze goed in zijn: muziek maken. De muziekliefhebbers die er zijn, kunnen dit ook enorm waarderen. Dit komt mede door hun uitstraling: wij doen dit, vinden jullie het leuk: fijn! Niet? Jammer dan. Dat is prachtig. Ze zijn bekend van de single 'Rapture', deze is wel vaker op de radio geweest. Na dit optreden sprak 3voor12 limburg met de frontman, Stefan van der Wielen, dit is later te lezen op de website. 

Twee afsluiters van de avond die heel weinig met elkaar te maken hebben zijn: Piñata in Ernesto's Cantina en Just Regular Guys in café De Hollande. Het een is pure reggae en het ander is elektro/techno. Toch beide checken en bij beide acts was het goed vol. Ieder genre trekt de mensen aan. Piñata is een grote band met zes man sterk en wilt mensen laten dansen. Gebeurt dit niet, dan gaat de zanger zelf, het publiek in zoekt een vrouw uit om daar zelf maar mee te dansen. Prachtig. Kwaliteit liegt er bovendien ook niet om: sfeer, energiek en typisch reggae.

Just Regular Guys is juist 180 graden anders. De beats klinken het café uit en mensen dansen lekker. Helaas zonder live drummer, die bleek zich vergist te hebben in de tijd. Zonde! Desondanks een show die iedereen enorm kon waarderen en daarom terecht als afterparty op de poster stond.

3voor12 limburg heeft vanavond veel gezien en gehoord. De algemene tendens is dat er enorm veel kwaliteit in Nederland rondloopt en dat we natuurlijk met zijn allen ervoor moeten waken dat deze ontwikkeling zo blijft groeien. Natuurlijk is dit maar een klein percentage maar als dit het gemiddelde niveau is dan mag Nederland trots zijn.

Verder, ga alle bands checken, het is zeker weten allemaal de moeite waard!