Alles leek te kloppen: de groezelige omgeving, het vervallen gebouw, de versleten leren banken met ondefinieerbare vlekken. En natuurlijk de cameraman en die ene lamp om de belangrijkste delen goed uit te lichten. Er was slechts één afwijkend detail met een normale pornoset: iedereen hield zijn kleren aan. Nadat iedereen zijn plek had ingenomen, begon het aftasten, met bescheiden vragen aan elkaar. Maar al snel veranderde het snuffelen aan elkaar in een innige verstrengeling.
Zondag 11 mei zullen bezoekers van Mama’s Pride getuige zijn van de geboorte van Young Pioneers. Onder leiding van Sjang Coenen betreden ze het podium en verrichten ze hun allereerste daad als collectief. Maar wat we hier zagen, een week eerder, was - ondanks die kleren - pure sex. De verwekking van het Young Pioneers orkest. En wij - organisatoren, woordvoerders en andere 'buitenstaanders' van deze muzikale paringsdans - stonden erbij en keken ernaar. Als kleine vieze mannetjes. Maar we voelden ons uitverkorenen. Getuigen van een bijzonder moment. Sjang begon natuurlijk met een introductie en deed kryptisch uit de doeken wat hij in petto had voor het optreden op Mama’s Pride. Een optreden waarvoor geen enkele repetitie gepland is, slechts een idee om de tijd in het blokkenschema te vullen. Ook gaf hij de groep meteen een keuze. Zelf zou hij het liefste zonder enig voorspel willen optreden op Mama’s Pride. Maar als de groep daar anders over dacht, mochten ze van hem wel alvast even kort samen muziek maken. En toen gebeurde het.