De pas geboren band Thalamus uit Horst aan De Maas heeft de eer om op het balkon in Grenswerk het voorprogramma te verzorgen van de Horsterse formatie. Niet een heel verassende keuze, aangezien de muziekstijl van beide bands behoorlijk in elkaars verlengde ligt. Desondanks heeft Thalamus een iets vlakkere songstructuur en ontbreekt er dynamiek in de liedjes. Het is te merken dat deze band nog maar pas op de planken staat en dat de liedjes dus nog een groeiproces moeten doormaken.
The Anaesthetics zijn klaar voor een druk jaar
EP release in Grenswerk
Het is een mooie week voor The Anaesthetics. Dinsdag werd namelijk bekend dat ze in de voorronde spelen van de prestigieuze bandcompetitie Nu of Nooit en woensdag presenteren ze hun gloednieuwe EP voor het grote publiek in het splinternieuwe Venlose poppodium Grenswerk. Een avond met twee Noord-Limburgse bands die zich aan de alternatieve rock wagen.
Desalniettemin weet Thalamus te boeien. Lotte Spreeuwenberg, de zangeres van de band verzorgt met momenten kippenvel op de armen van de bezoekers en de bassist verzorgt een uitstekend, lekkere groovy basgeluid door de liedjes heen. De gitaarpartijen van Lotte en Rick Groenen zijn goed op elkaar afgestemd maar vragen af en toe nog om wat lef, evenals de zang van de zangers. Helaas weten de toetsen niet het vereiste volume te bereiken om echt door te dringen in de zaal, tot op het een na laatste liedje na, waar de synthesizer van Loek Philipsen een vette bodem geeft aan de plaat en eindelijk laat zien wat deze band in huis heeft. De liedjes en de houding van de band doet zich sterk denken aan een mengsel van The Cure en Interpol, in een typisch jasje. Kortom: Thalamus is een nieuwe Noord-Limburgse band die nog een groeiproces moet doormaken, maar wel nieuwsgierigheid heeft gewekt naar wanneer het zover is dat dit kindje gaat lopen.
Na een korte pauze - die vooral bestond uit een dampend rookhok, veel bekenden uit de gemeente Horst en mijn plekje heroveren aan de bar (aangezien dat én handig is en gewoon fijner schrijft) - is het de beurt aan de vierkoppige formatie uit Horst waar het uiteindelijk om gaat. The Anaesthetics begint erg sterk en mysterieus en laat daarmee meteen zien waar het vanavond om gaat: een volle sound door middel van elektronische beats en synthesizers, gitaren met flinke chorus en drums die precies zijn afgestemd op de liedjes. De bassist en de drummer hebben elkaar goed begrepen en spelen afgestemd op elkaar, wat resulteert in een goede bodem voor deze soms wat zweverige, ingetogen platen met rauwe climaxen.
Het publiek wacht na elke plaat ongeduldig af tot de band het volgende lied inzet. Helaas wordt naarmate de set vordert afbreuk gedaan aan deze spanning: door het vele gebruik van elektronische beats wordt het soms wat rommelig en neemt de spanning af. Na vijf liedjes geeft frontman ‘Sint Sam’ een cadeau weg aan het publiek, bij wijze van pakjesavond: twee special guests betreden het podium en spelen ‘New York, I Love You But You’re Bringing Me Down’ ten gehore. Een goed uitgevoerde cover inclusief trompettist en toetsenist. De kenner weet natuurlijk dat dit de spreekwoordelijke Brooklyn Bridge naar Scandinavië is… Want sinds twee jaar doet Stockholm me niet meer denken aan Zweden, mooie blonde dames en veel te dure biertjes. Sindsdien is deze stad voor mij geannexeerd door The Anaesthetics. Zij lieten al door middel van een goed opgenomen demo horen wat zij in hun mars hebben: een goed geschreven plaat voor het grote publiek. De live uitvoering van de plaat zorgt er bovendien voor dat het de spanning weer terugbrengt door onder andere synthesizers en samenzang. De spanning komt wel wat laat terug aangezien 'Stockholm' het laatste liedje van de set is. Oh wacht, toch niet!
The Anaesthetics perst er nog een liedje uit, die op het begin sterk doet denken aan Queens Of The Stone Age, maar die al gauw door de heren wordt voorzien van een eigenzinnige stempel. De ingetogen zang en houding die de hele set door de frontman wordt gehanteerd is hier ook weer kenmerkend. Die zang die evengoed de vraag oproept of het niet soms wat te rechtlijnig is gezongen en er niet wat meer dynamiek uit te halen is op dit gebied.
The Anaesthetics laat zien dat ze terecht zijn geselecteerd zijn voor Nu of Nooit en levert een mooie set af in Grenswerk. Ze maken ons duidelijk dat ze klaar zijn om verder het land in te gaan met hun nieuwe schijfje in de hand en een dikke sound op de bühne!
Beluister hier de nieuwe EP van The Anaesthetics.