Slotdag Prilpop brengt veel kwaliteit

Deel 4 en slot: maandag

Gastschrijvers ,

Met Pasen gebeurt er in Sevenum wel wat anders dan eieren in de tuin rapen: OJC Walhalla staat dan in het teken van Prilpop waar van vrijdagavond tot maandagnacht 24 bands en 21 dj’s het podium betreden en hun kunnen presenteren aan het grote Prilpop publiek, dagelijks toch weer meer dan 1000 mensen per dag. De vierde en laatste dag. Houden de organisatie en bezoekers het nog allemaal vol?

De laatste dag van Prilpop is aangebroken en dit betekent dat het festival inkrimpt tot de helft van de capaciteit. Waar normaal vier area’s te bezoeken zijn, ‘Hier’, ‘Daar’, ‘Ginder’ en ‘Elders’, beperkt het zich nu tot de zaal en de tent in de tuin. De laatste dag is voor menig festivalbezoeker even doorzetten, maar dan heb je wel wat! 

De twijfelachtige eer om Prilpopmaandag te openen gaat dit jaar naar Gifter. Het is altijd moeilijk om het duffe maandagmiddag publiek aan de gang te krijgen. Gifter ’s sound valt meteen op, bombastisch, instrumentaal en vernuftig. De muziek is goed doordacht met gitaarspel wat doet denken aan de vroegere Editors. De opbouw van de set is langdradig en uitgespreid over een lange tijdspanne. Toch blijft de aandacht daar, door de slimme breaks en meezing refreintjes a la Kings of Leon. Daarna valt Gifter opnieuw terug in de veilige omgeving van dynamische jams. Als donderslag bij heldere hemel speelt Gifter een klein stukje rock ’n roll. De haren gingen heel even los, maar vrijwel direct gaat Gifter verder met eindeloze escapades en solide jams. Jammer, want de afwisseling is welkom. De jongens uit Oss werken netjes naar een climax, welke te verwachten viel. De climax is mooi omlijst door een groteske sound. Jules Kersten 

De heren van Non-Allignment Pact (NAP) uit Nijmegen laten post-punk herleven en New Wave heersen. In hun zwarte kledij en in een zorgvuldig uitgepuft rookgordijn stappen ze het podium op. Stipt om half vijf. Dit zijn toegewijde muzikanten, professionals, liefhebbers van het vak. Joy Division is nooit ver weg. Het publiek wordt even op het verkeerde been gezet wanneer er een cover van The Cure’s 'A Forest' erin wordt gegooid. De galm op de zang is identiek aan het origineel. Het publiek blijft bij de les. Dit is herkenbaar, dit is goed. Het nummer ‘Lights’ is meeslepend en wordt gekenmerkt door het snerpende gitaargeluid. Non-Allignment Pact kiest ervoor om netjes bij het geluid van Joy Division te blijven. Hier en daar ogen de heren wat stijf en nerveus. De drummer is te betrappen op een aantal kleine foutjes. Nummers worden naar een hoogtepunt gebracht om vervolgens abrupt te eindigen, maar zoals het hoort is daar de distortion op de bas om het geheel een trap na te geven. Jules Kersten

Terwijl iets verderop de brugklasmetal klassiekers uit de speakers knallen begint The Blackwater Experience aan hun vuige setje bluesrock. De zaal is zelfs rond etenstijd goed gevuld. Een zeer divers publiek is benieuwd naar het nieuwe project van de bandleden die we vooral kennen van Ten Page Pilot, Demolution en uiteraard kennen we de uitzinnige drummer nog van de legendarische band Birthmark. „Jongens hebben jullie nog allemoal beer? Dan kan ut nou ruig weare”… De toon is gezet. Onder leiding van Richard Kleuskens (met hoed) begeleid door hun typerende orgelspel trakteren ze het publiek op de ene na de andere ruige moonshine chugger-anthem. Geen makkelijke opgave zo op de vierde dag van Prilpop. Het volk knikt instemmend, moe maar tevreden. De solo’s op het einde maken de set helemaal compleet. Rick Thijssen 

Maandagmiddag/avond is een moeilijke tijd voor bands -en publiek- op Prilpop. Zonder overdonderend gitaargeluid en simpele meeschreeuwteksten wordt het al snel moeilijk om de aandacht erbij te houden. Jammer genoeg gebeurt dit ook bij The Future Dead, een onopvallend ogend vijftal uit Gent. Eigenlijk duizendmaal jammer want de vijf heren hebben popliedjes waar elke singer-songwriter jaloers op zou moeten zijn. Ondanks het uitstekend repertoire met aandoenlijke teksten (“I’ve got feelings, do you have them too?”) slaat het dus snel dood. Volgende keer een fris publiek en wat meisjes van 16 die op goed-grijzende mannen vallen en er komen StuBru hits aan voor The Future Dead. Want popliedjes die worden uitgevoerd door oprechte mensen (en geen aanstellerige v-hals pubers) is wat we missen in deze wereld. Niek Nellen  

De één na laatste band van Prilpop 2014 is het deels Utrechtse, Deels Delftse Baby Face Nelson. Daar ik die band niet heel erg goed kende, dacht ik dat het twee kanten op zou kunnen gaan: of van die muzikanten country á la Mary’s Little Lamb van gisteren, of van die ontzettend lompe redneck kuntry a la Hank Williams III en Tio Gringo. Aangezien het de een na laatste band van het festival was, hoopte ik natuurlijk op dat laatste. En dat was het ook. Het begon meteen snel en de half gevulde zaal stroomde al snel wat voller. Na twee nummers in de set kwam er op eens een langzame track. Oei, dacht ik. Maar niet getreurd, halverwege het nummer kwam de versnelling er in en ging het alweer vol gas. Al snel ontstond de inmiddels welbekende pit weer vooraan, vielen er regelmatig een aantal microfoonstandaards om en viel het feestende publiek op het podium. Het was lomp, gaaf, hard en dronken. Precies de sfeer die je wil hebben bij de één na laatste band van dit festival! Joop Pauwels 

De zaal is ook weer halfvol net voordat de laatste band begon. Bij aanvang wordt door voorzitster Hanneke Wijnen even een praatje gehouden en het publiek bedankt voor weer een heel tof jaar. Ook werden afscheidnemende organisatieleden persoonlijk bedankt. Na deze bedankjes ging het meteen vol gas. The Blues Junkies maken rock ‘n’ roll in het straatje van Peter Pan Speedrock en doen dit met verve. Het was snel, hard en lomp. Een echte festival afsluiter (in ieder geval voor een festival als dit) het publiek gaat vanaf de eerste noot helemaal los en ondergetekende heeft zelfs nog een aantal keren met een camera in zijn hand gecrowdsurft. Nadat de set eigenlijk afgelopen is, zijn de Junkies ook helemaal niet te beroerd om nog langer door te spelen, ze zijn immers een rock ‘n’ roll band en dit is feest! Wat een geweldige afsluiter van Prilpop 2014!  Joop Pauwels