21 Eyes Of Ruby blaast The Pineapple Thief van het podium

Het voorprogramma steelt de show van het hoofdprogramma

Jerome Crutsen ,

The Pineapple Thief bleef tot 2002 een band voor alleen in de studio maar op veelvuldig verzoek van de fans werd er een liveband geformeerd. Meerdere albums en ep's worden gelanceerd maar dankzij het vorig jaar uitgebrachte album 'All The Wars' en enkele voorprogramma's van Riverside, begint nu het balletje echt te rollen voor de band. Haar tour 'Build A World tour' landt ook in de Nieuwe Nor te Heerlen. Het voorprogramma wordt verzorgd door 21 Eyes Of Ruby die nog steeds verder werkt aan haar 21-delige 'Conquer The World' serie.

Het is alweer een tijdje terug dat we de progrockers van 21 Eyes Of Ruby aan het werk zagen. De band met een DIY-attitude brengt haar albums uit via het eigen Summer Kimono Records. Album nummer 5 van de 'Conquer The World' reeks werd dan wel uitgebracht en gedistribueerd via Dying Giraffe Recordings en Munich/V2. De recensies zijn lovend en de albums worden als meesterwerken beschreven maar de grote doorbraak blijft helaas uit. Ze speelden wel al op Bospop en als support van diverse grote acts zoals deze avond van The Pineapple Thief.

21 Eyes Of Ruby zet genadeloos hard maar zuiver in met 'The Divine Light'. Het gitaarwerk van TuWann is, zoals altijd, eigenzinnig. Zijn stem is er flink op vooruit gegaan ten opzichte van een aantal jaar geleden. Hij komt krachtig over en een stuk zuiverder dan voorheen. Nieuwe bassist Stef is een ware geweldenaar maar speelt toch met een degelijke souplesse zijn partijen. Met zijn overrompelende aanslagen rolt hij de set moeiteloos over naar 'Until The End', het publiek meeslepend maar ook de band die intens opgaat in de epische muziek. Tegen het einde van het nummer aan, lijkt het afgelopen en een enkeling klapt al maar dan wordt er met een knallende inzet het nummer afgemaakt waarna luid applaus en gelach uitbreekt.

Net als alle songs wordt ook '7 Rules Of Motivation' ten uitvoering gebracht waarbij weer de bass je broekspijpen doet trillen. De tegendraadse ritmes en hoogstaande drumfills van drummer Martijn vliegen je om de oren die met veel passie en kunde worden gebracht.

TuWann kondigt het laatste nummer 'Antidote' aan met de mededeling dat deze gratis te downloaden is van hun bandcamp evenals de andere albums. Na vier songs met een speelduur van rond de 45 minuten heeft de band zichzelf weer overtroffen en ze laat het publiek verbouwereerd achter.

Bij The Pineapple Thief daarentegen is heden ten dage de progrock ver te zoeken. Ingezet wordt met een beat die zo van Kid A van Radiohead gehaald kan zijn. Sinds voorganger 'Someone Here Is Missing' heeft de band een nieuwe weg ingeslagen. En op het nieuwe schijfje 'All The Wars' wordt daar op voortgeborduurd. Het proggy geluid is grotendeels weg en er is plaats gemaakt voor een mix van alternatieve en atmosferische rock. Dit aangevuld met enkele elektronische invloeden en een scheut compacte hardrock, klinkt het als een stevigere versie van Radiohead en Suede.

Overigens doet dit niks af aan de kwaliteit van het optreden. Het geluid is zuiver maar niet zo krachtig als bij 21 Eyes Of Ruby. Getuige het speelplezier dat de band uitstraalt is het opmerkelijk dat zanger/gitarist Bruce Soord de touwtjes stevig in handen heeft. Hij voert het woord maar er wordt wel als een band gespeeld.

De groovy baslijnen voeren de boventoon terwijl de invloeden van synths en samples maar een enkele keer de kop opsteken. Opmerkelijk is verder ook dat bijna ieder nummer met een rustig intro begint, de melodieën zwaar zijn en de eindes abrupt.

Halverwege de set speelt Bruce solo en akoestisch het titelnummer van de nieuwe plaat 'All The Wars' dat klinkt als een akoestische versie van Coldplay met een slok Anathema. Een rustpunt in een ietwat sombere rockset. 'Burning Pieces', de openingstrack van het nieuwe album, klinkt dan weer als Muse; redelijk bombastisch en agressief. Hieruit blijkt dat The Pineapple Thief tegenwoordig meer voer is voor fans van Coldplay, Radiohead, Muse Placebo en Suede in plaats van Porcupine Tree en Tool.

Na het laatste nummer begint het publiek de zaal al te verlaten terwijl de band nog terugkomt voor een toegift zonder dat er echt om gevraagd wordt.

 

The Pineapple Thief