Rond de klok van acht uur betreedt singer-songwriter Signe Yollufsen met haar band het podium van de Rock Temple in Kerkrade. Een onbekende naam voor ondergetekende maar het blijkt de winnares van de Grote Prijs van Nederland 2011 te zijn in de categorie Beste singer-songwriter. En dit is heel terecht want de stem van Signe is doordringend mooi. Een hitsige dame met lef die weet hoe ze de aanwezigen kan imponeren zonder te overdrijven. De soms pittige pop/rock songs worden afgewisseld met rustige maar doeltreffende liedjes gespeeld door Signe op akoestische gitaar. Haar hoge stem haalt het af en toe niet maar dit weet ze goed op te vangen door over te gaan naar een ietwat hesere stem of door op het juiste moment in te slikken. Ze heeft in ieder geval een ver stembereik die zelfs een halve meter van de microfoon af nog doordringt tot diep in je poriën. Het ene moment klinkt ze als Carol van Dijk van Bettie Serveert, het andere moment als Beth Gibbons van Portishead. Met een fijne afsluiter, Dirty Diana van Michael Jackson, mag dit met recht een geslaagde opwarmer voor Keith Caputo genoemd worden.

In juli 2011 maakt de zanger van Life Of Agony, Keith Caputo, bekend van geslacht te willen veranderen. Hij geeft aan een vrouw te willen worden en een geslachtsoperatie te ondergaan waarmee hij de eerste grootheid in het metalgenre is. Dubbelzinnige berichten worden verspreid via Twitter zoals; “Transseksuelen zoals ik, zijn vrouwen die hun mannelijke privileges opgeven voor vrouwelijkheid”. Voortaan wil hij door het leven gaan onder de naam Mina Caputo.

Wanneer de langharige kleine mens Caputo het podium oploopt, wordt hij/zij al met een groot applaus ontvangen. Als een verwijfde man met nagellak en oogschaduw op geeft dit duidelijk aan dat 'ie er niet geheimzinnig over doet en lak heeft aan wat anderen erover denken. Verlegen als altijd deelt Keith Mina mede dat dit de eerste avond van de tour is dat hij/zij met band, The Sad-Eyed Ladies, speelt. Dit doordat Keith Mina pas de dag ervoor het vliegtuig in New York kon halen naar aanleiding van orkaan Irene. Met andere woorden, Keith verontschuldigt zich bij voorbaat mocht er her en der een steekje vallen maar dat heeft zijn charme.

De setlist bestaat uit liedjes van het hele oeuvre. Bestaande uit een viertal solo-albums, twee live-albums en een rarities-album. Rustige akoestische songs worden afgewisseld met stevigere rocknummers. Maar allen worden krachtig en melodisch gezongen met volle overgave wat de nodige kippenvelmomenten oplevert. Halverwege de set wordt ‘Identity’ gespeeld dat gaat over de fase waarin Keith zich bevindt. Hieruit blijkt dat de verandering van geslacht zijn/haar vocale capaciteiten in ieder geval niet aantast en weet Keith Mina nog steeds de concerten tot een betoverende en persoonlijke ervaring te maken.