Het is dringen geblazen in de Muziekgieterij. Vanavond neemt ieder nummer dat Spinvis in de uitverkochte Muziekgieterij laat horen je mee naar een andere wereld. Eric de Jong is een hedendaagse troubadour, zo een die bij de mensen thuis aan het haardvuur ging zitten en zong over verre steden, vroegere helden en sprookjes van weleer.  Vanavond speelt Spinvis afwisselend oude en nieuwe verhalen, van het album ‘Tot ziens, Justine Keller’ dat 7 november aaanstaande uitkomt bij het Excelsior label.
 
Zanger Erik de Jong staat ontspannen en ontwapenend op het podium. Het lijkt alsof hij elke persoon in de volle zaal beurtelings aankijkt terwijl hij zijn verhalen vertelt. Over Justine Keller. Justine is een soort van geest, maar ze is wel heel lief. Over Ronnie, die eerst weer thuiskomt en daarna zijn haar knipt. Hij woont in een huisje met een klein tuintje, is verliefd op een meisje en fluit een liedje van de Bee Gees uit hun eerste periode. Over de toekomst in de Utrechtse wijk Overvecht. Over een vriend die eigenlijk helemaal geen vriend is. Stuk voor stuk met liefde gebracht en gesmeed in prachtige zinnen, dit alles omlijst en ondersteund door spannende en bij vlagen spookachtige cello, scherpe en bevlogen drums, her en der een stevige baslijn en verassende koortjes. De instrumentale overgangen zorgen ervoor dat de nummers naadloos in elkaar overlopen.

Er wordt gelachen om Ronnie’s rare haar in het nummer 'Ronnie Knipt Zijn Haar' en her en der hoor je mensen willekeurig teksten opzeggen. Vooral "Ik ben niet gek, ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek" uit 'Een Nagemaakte Gek' is populair. Compleet met dat gekke stemmetje dat op de plaat te horen is. Bij het refrein van ‘Ik Wil Alleen Maar Zwemmen’ wordt hard meegezongen. En hoewel de aanwezigen waarschijnlijk hopen dat de band voor altijd of op zijn minst heel de nacht door speelt en ook Spinvis het uitstekend naar zijn zin lijkt te hebben, is het na uiteindelijk drie nummers als toegift dan toch jammer genoeg afgelopen.

Een groepje toeschouwers vormt een erehaag waardoor de lachende muzikanten naar de backstage lopen. Tot ziens, Spinvis!