Van Luckenwalde tot Madrid staat er op het tourschema van ruim twee weken. Sungrazer tourt door Nederland, België, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Spanje én Portugal. Geen misselijke lijst dus. Voor 3VOOR12/Limburg hield de band hun gebeurtenissen bij. Lees hier het complete tourverslag van Sungrazer.
Dokter, dokter, dokter, ik zie vlekken op de zon!
We meeten de Berlijnse stoners van Grandloom rond 3 uur 's nachts in onze homebase aka. De Muziekgieterij in Maastricht. Het is een warm onthaal met Pfefferminz-Schnapps (Pfeffi) en homebaked cakes (nee, geen spacecake, maar Pfeffi-cakes) We konden nog net 2 songs meepikken van een duchtige stonerjamset van Grandloom. Het is een real nice tour kick-off, inclusief een giga-hangover van hier tot in Portugal, de volgende ochtend.
Als de karavaan eenmaal beland in La Louvière (Wallonie) toveren we Sander's Ampeg speakercab om tot ´stehtisch´ waar de shotjes wodka en pfeffi in flink tempo er doorheen vliegen, tot groot vermaak van alle toch al enigszins aangeschoten Belgen. De volgende dag in Aken spelen we in de Wild Rover, eten we mosselen met bier en ontdekken de Sultans of Kebab.
De gig in Leipzig is op het laatste moment gecancelled, maar Pfeffi-tourmanager David weet toch nog een last-minute show te boeken in het Oost-Duitse Halle. De venue blijkt een soort kraakpand te zijn, lijkt sterk op het Landbouwbelang in Maastricht, so we dig! Er is verrassend veel publiek, veel bekende gezichten die we eerder zagen op festivals en de Oostduitsers blijken zeer gastvrij. Zowel Grandloom als Sungrazer spelen wie noch nie, kick-ass en trippin´ stuff! Later in de nacht wordt er gejamd en geproost op de tour; now we really took off!
De volgende dag gaat de reis door de Alpen, waar de eerste sneeuw wordt gespot, terwijl de zon schijnt alsof het hoogzomer is. Innsbruck is da bomb, good gig en een kleurrijk publiek: Een rondreizend koppel, al maanden onderweg met hun camper... een groep Italianen die speciaal voor dit concert een reis maakten van enkele uren... een gitaarbouwer en twee chicas die de volgende dag met ons willen gaan snowboarden. Uiteindelijk belanden we 's ochtends in het huis van Amadeus (Mozart) waar nog een laatste ganja wordt gebouwd en dan belanden we in een diepe slaap. De volgende ochtend tref ik de Sungrazergeluidsman Dennis Dokter aan op het balkon, genietend van het uitzicht op de Alpen. Ik kijk met hem mee, terwijl de kater in mijn hoofd bonkt, vergezeld van Spinvis-quotes: Dokter, dokter, dokter, ik zie vlekken op de zon!
We rijden door Zuid-Frankrijk met een in allerijl aangeschafte luchtverfrisser die nog een beetje de romantiek van het touren kan redden: "who put the fuckin' chili con carne on the rider?!" Vandaag staat er in geval iets minder explosiefs op het menu. Ergens tussen twee coffee stops zijn we het kaartje van de tolweg kwijtgeraakt. Met als resultaat een cursus Frans rond middernacht, waarbij de Francaise in de praatpaal een toon en frequentie aanslaat die alleen honden kunnen horen. Uiteindelijk toch nog een prijskaartje van 108 euro kunnen omlullen naar 25 euro: Supertoll!
Het hotel dat we 's nachts opzoeken blijkt vol te zijn een parkje langs de rivier in het plaatsje Libourne wordt het hotel met de meeste sterren van allemaal.
Espana, Santa Maria del Páramo: Eva runt hier een nu al legendarische bar, voorzien van psychedelische muurschilderingen, in een oud huisje met houten plafond waar letterlijk het stof uit de voegen wordt gespeeld. Bands als Dead Meadow, Orange Goblin en Radio Moscow waren hier te gast om te spelen voor een groep stonervrienden, hier is het "mi casa é tu casa". De zelfgemaakte pizza en tapas, de stoners uit Baskenland, Grandloom op z'n best, de vrolijke 4-jarige Luna die door de tent huppelt, het diner om 3 uur ´s nachts: dit is far, far out! Sms mijn lief: ik wil hier een bar beginnen!
We krijgen een fles homebrew Magic Potion mee en tuinkruiden, die in Porto soldaat worden gemaakt. Travelling the sun to Faro, Portugal!
Tussendoor komt het bericht binnen dat Herman Brusselmans in een interview over Sungrazer sprak: "Allez, stonerrock, hee..." Well, there's more to that, but anyhow: stoner, ça va.. Toch eens vragen of Herman goesting heeft om te jammen, would be good!
Next stop is Portimão, in het zuidelijkste puntje van Portugal. De club bevindt zich middenin een doolhof van nauwe en pittoreske steegjes. We spelen een lange set, inclusief 'Behind' als toegift van een kwartier. Om vijf uur 's nachts komt de local soundengineer met een nice surprise; we worden eerst uitgenodigd "for some more cervezas" en dan, out of the blue, moeten er euro's gelapt worden voor het huren van de PA: "and I want this money now!" Nadat de tourmanager duidelijk heeft gemaakt dat dit niet de deal was, volgt de mededeling: "I got guns!", terwijl hij driftig in zijn iphone bladert op zoek naar zijn maffiaconnecties. Als hij dit dreigement nou had voorzien van een foto van een big ass gun op die fokkin' iphone... dán was het nog een goede grap geweest, maar Pedro blijft bloody hell serious op zoek naar zijn maffiavrienden, so screw you dude, we're off to hotel Mirador.
De volgende ochtend blijkt het hotel nog niet opgeblazen te zijn en de bus staat er ook nog. David en Grandloom-gitarist Thomas zijn in de bus gaan pitten: just in case... We rijden door het brute en uitgestrekte Portugese landschap naar Villa Nova, waar we een strandtent vinden met bbq en uitzicht op een woeste zee. Katers worden weggespoeld en er wordt nog eens goed nagelachen over de guns van Pedro en de geruststellende gedachte dat nu de halve maffia van Portugal gealarmeerd is. Wij zijn benieuwd wat we in Cascais aantreffen.
Daar kijken ze niet op van zo'n verhaal: "Yeah, it happens in the south, poco loco..." Hier in Cascais zijn we te gast bij Miss Lava die het voorprogramma verzorgt en een local tv-station filmt de kickass gig; we hebben nog een rekening te vereffenen en zo wordt er dan ook gespeeld; eat this! Miss Lava woont vergezeld van een hyperdog in een fantastisch huis dat ze zelf ontworpen heeft inclusief sinaasappelboom in de tuin, view tot aan Lissabon, blue sky, damn tranquilo!
Het optreden in Loulé wordt geskipt als gevolg van de maffia-dreigementen, so, vamos a la playa; cerveza, surf en voetballen met onze eigen maffiosi, it's horrible :-). 's Avonds wordt koers gezet naar Lisboa. Stappen in Lissabon is vooral feest op straat, overal zijn kleine kroegen en veel livemuziek. Hans scoort een discobril en is absoluut the man. De hostel 'Old Town' is een relaxed backpackers home en een absolute aanrader. Morgen spelen we in Porto op Amplifest. Er hangt een goed Roadburn-sfeertje en uiteindelijk gaan er 500 hombres e moheres uit hun plaat, wordt het restaurant getrashed door hooligans en blijkt de discobril van Hans een psychedelische uitwerking te hebben. Hier schijnen al wat foto's van rond te circuleren op Facebook.
Een goed gevulde El Perro Club in Madrid vormt het slotakkoord van de tour en bevindt zich in het red light district van Madrid. De Spanjaarden gaan lekker los and so do we. Er volgen nog wat nachtelijke taferelen die niet in woorden uit te drukken zijn. In ieder geval hebben we morgen een lange reis voor de boeg, stiekem mist iedereen z'n vriendin. Tegelijkertijd worden er al nieuwe plannen gesmeed voor de volgende tour: It's the travel that makes the journey...