Hoewel Tim Knol sinds vorig jaar uitgroeide tot de nationale knuffelbeer van de Nederlandse popmuziek, was de zaal van Perron55 slechts voor de helft gevuld. Voor aanvang staat het publiek nog behoorlijk achterin de zaal geconcentreerd. Na de opkomst van voorprogramma Tangarine komt het publiek na verzoek aarzelend naar voren. Dit zou wel eens te maken kunnen hebben met de bijzondere verschijning van het duo en tevens tweelingbroers Sander en Arnout Brinks. Twee indentiek uitziende lange slungels met veel haar en bebaarde magere gezichten betreden het podium. Ze staan ook nog eens heel dicht bij elkaar opgesteld, waardoor je af en toe bijna het gevoel krijgt dat je naar een siamese tweeling staat te kijken. Wanneer ze goed en wel met het eerste nummer gestart zijn, wordt het publiek snel stil. Veel nummers die ze spelen zijn afkomstig van hun december vorig jaar verschenen album 'Wintersongs: the December sessions'. De kwaliteit in gitaarspel en loepzuivere samenzang is onmiskenbaar. De praatjes tussen de nummers door bevatten heel veel goed getimede droge humor zoals: "Het volgende nummer is geschreven door iemand anders, dus als je het niet mooi vindt: Wij waren het niet." Muzikaal is het een mix van folk, country en rootsmuziek die het Venlose publiek toch helaas niet lang kan boeien. Het geroezemoes in de zaal wordt dan ook steeds luider. Sander probeert vergeefs contact te zoeken met het publiek dat achterin wat staat te kletsen. Dan reageert Arnout gevat: "Het is ook niet netjes om door de mensen heen te praten." Helaas wordt de boodschap alleen door de eerste twee rijen opgevangen en begrepen. Wanneer Tangarine na een half uur het podium verlaat heeft het optreden precies lang genoeg geduurd. Wellicht dat de broers met hun band Tangarine & Friends de aandacht iets langer vast kunnen houden.

De start van het optreden van Tim Knol is wat gehaast. De eerste drie redelijk uptempo nummers worden in rap tempo achter elkaar gespeeld. Daarna worden de gitaren gestemd en vraagt hij de rest van de band wat ze eigenlijk hebben gegeten voorafgaand aan de show. Wat blijkt is dat hij praktisch vanuit de auto het podium is komen opgerend. Precies op tijd om na een gastoptreden bij projectband Happy Camper in Eindhoven zijn derde show in Limburg in een week te komen verzorgen. Met het rustige 'Do You Leave The Light On' lijkt Tim en zijn band ook wat te onthaasten. De rest van de set bevat, naast enkele prijsnummers van zijn debuut als hit 'Sam', alle nummers van zijn laatste album 'Days' , waarop de band al heeft laten horen geen eendagsvlieg te zijn. Wat wil je ook met muzikanten als toetsenist Mathijs van Duivenbode en een van Neerlands beste gitaristen Anne Soldaat die de spanning er ook tijdens een degelijk optreden als in Venlo goed inhouden. Tim is blijkbaar ook nog vol van de optredens het weekend ervoor op het slotconcert van Rowwen Hèze. Zo vertelt hij heel ontspannen over de gigantische bierconsumptie van Noord-Limburgers in blote bast en de after party waarbij de mietjes van The Opposites al om 3.00 uur afhaakten.

Naast deze amusante praatjes tussen de nummers door weten Tim Knol en zijn band ook muzikaal met gemak anderhalf uur de aandacht van het publiek vast te houden.