Het begon allemaal op de rockacademie te Tilburg, waar ook Nederlands hiphop-veteraan Sticks het duo opmerkte. TopNotch (hét Nederlandse hiphop-label) en de Fakkelteitgroep (hobbyproject van enkele TopNotch-artiesten, waaronder ex-Opgezwolle leden Sticks en Rico) waren een logische vervolgstap. Als klap op de vuurpijl won het tweetal de Muzikanten- en de Publieksprijs bij de Grote Prijs van Nederland. De tweede act van de avond is de rapformatie Zo Moeilijk.

Deze drie mannen (twee rappers en een beatproducer) hebben veel raakvlakken met het hoofdprogramma van deze hiphop avond: door hiphop-meester Sticks ontdekt, toegetreden tot de Topnotch-familie en lid geworden van de Fakkelteitgroep. Hun middel om zich te onderscheiden van andere hiphop die wordt gemaakt in Nederland luidt volgens hun biografie als volgt: "De vaak onorthodoxe beats van Nikes, die een Joegoslavische achtergrond heeft en in zijn muziek veel gypsy-invloeden verwerkt, geven de plaat een donkere kleur. Ook de Surinaamse roots van de twee rappers komen duidelijk naar voren in hun vaak abstracte teksten, die ook nog eens doorspekt worden met soms onnavolgbare Nijmeegse straattaal. Die ongebruikelijke combinatie zorgt voor een volstrekt eigen geluid, waarmee Zo Moeilijk al snel een trouwe schare fans weet op te bouwen."

Kortom, de verwachtingen zijn net zo hooggespannen als het koord van een koorddanser in een willekeurig circus. Zo Moeilijk staan volgens zeggen vrijwel garant voor een feestje. Daar komt nog bij dat Poppodium Fenix perfect geschikt is voor een feestje met duistere dubstep-beats en rappers die weten hoe je een avond ombouwt tot een onvergetelijke herinnering, mede dankzij haar underground-sfeer.

Deze editie van BoomBap begon met de jongens van Flow&Co. Eerder stonden ze al in het voorprogramma van onder andere Jack Parow, The Opposites en dus Zo Moeilijk. Best leuk als opwarmertje, maar voor de rest niet noemenswaardig.

Nog voordat Zo Moeilijk begon werd bekent gemaakt dat één van de twee rappers ontbrak. Volgens geruchten was rapper Roscovitsch net door zijn rug gegaan en dus niet in staat om de zware last van een optreden in de Fenix op zijn schouders en rug te dragen. Daar voor in de plaats kwam zijn kleine broertje Kabel (ook lid van de Fakkelteitgroep), die perfect kon meedraaien in de show van Zo Moeilijk en duidelijk bekend was met hun werk, wat niet onlogisch is. Het was jammer dat de rappers niet goed te verstaan waren, omdat hiphop daar voor veel mensen om draait. De beats van producer Nikes daarentegen maakten veel goed. De rappers speelden daar vervolgens goed op in, zweepten het publiek op een bewonderenswaardige manier op en maakten het optreden toch nog tot een goed einde.

Dan komt het Tilburgse paradepaardje van de avond: Boef en de Gelogeerde Aap. De mannen zien er fit uit en lijken er zin in te hebben. Vanaf het begin van de set maken ze ons duidelijk hoe blij ze zijn dat ze in Sittard mogen optredens, ook al zijn er maar circa vijftig toeschouwers en is de zaal maar voor een derde gevuld. De Aap hamert op waardering, liefde en soevereiniteit. In ons hoofd zijn wij soeverein, wij bepalen wat we doen. Na deze aandoenlijke en bijna Martin Luther King-achtige preek spelen de mannen het nummer soeverein van het meest recente Fakkelteitgroep-compilatiealbum. Opvallend is dat er in het midden van het optreden een stuk of drie minder bekende nummers spelen, nadat ze met de klassieker 'Vind Ons' zijn begonnen. Met hoeveel liefde de mannen dan ook rondstrooien, het publiek lijkt deze keuze niet echt te waarderen en snakt naar herkenning. Deze herkenning wordt gevonden bij de laatste drie nummers van de set.

Nadat de Aap onder andere zijn DWDD-strofe aan de toeschouwers voorlegt: "Thijs, zo veel zout op je ei als ontbijt lijkt vreemd / als vreemde eend in de bijt, is het sowieso vreemd om te zien hoe een eend in de bijt in beide benen bijt en wegrijdt in een eend die kevers vermijdt.", steelt de Boef letterlijk en figuurlijk de show. Met Echte Helden als Opus Magnum en Vossenjacht als klassiekertje maken Boef en de Gelogeerde Aap deze avond alsnog tot een spektakelstuk. Voor de dubstep- en drum&bass-liefhebbers kan de avond al helemaal niet meer stuk als Tom Maas (Boef) de geluidsboxen van de Fenix op het randje van imploderen laat balanceren en de Netsky-remix van Rusko’s Everyday draait, waar de Aap vervolgens zijn eigen teksten uit verschillende nummers op loslaat.

Boef en de Gelogeerde Aap laten bewijzen wederom waarom hun live performances zo bejubeld worden. Het feit dat de Aap de tekst van 'Liefde=1' niet meer wist "Ik ben erachter gekomen dat het menselijk brein maar zo’n 48 songteksten kan onthouden, helaas valt 'Liefde=1' hier niet onder" en dat Oowtje (rapper die Boef en de Aap live altijd vergezelt) ons Limburgers nog eens extra kwelde door de McBiggah-rap te doen ('Gottago, gottago, gottago'), bekend van het programma Holland In Da Hood, bleek irrelevant. Een uurtje Boef en de Gelogeerde Aap is vermoeiend, maar zeker de moeite waard.