Merlinpop staat niet bekend om zijn publiek dat speciaal voor de muziek komt, maar vooral voor een weerzien met vrienden, een paar biertjes en het feestje op zich. Voor de muziek moet je in de soosruimte zijn die ruimte biedt aan zo'n driehonderd bezoekers, terwijl in de tent en de open lucht nog eens zevenhonderd mensen staan.

Aan de ene kant is het jammer dat de organisatie nooit het initiatief heeft genomen om een buitenpodium neer te zetten. Dit brengt aan de andere kant een hoop extra investeringen in veiligheid van het terrein met zich mee, terwijl het aantal bezoekers er niet meer om wordt. Het festival trekt nu al jaarlijks met gemak duizend bezoekers. Met name voor de bands aan het begin van het festival zou het leuker zijn om voor wat meer publiek te spelen.

Door het warme weer kiest men er namelijk makkelijker voor om lekker buiten de zon of de aangename schaduw in de tent op te zoeken. Terwijl er een vijftiental mensen de eerste tonen van opener The Guilt Parade uit Lottum horen, staan er al zo'n vierhonderd mensen buiten van de zon te genieten.

De eigenlijke zanger van de band, Wouter Wagemans, is door een optreden met zijn andere band Collision In Parijs verhinderd. Hij wordt echter met verve vervangen door Ser Lojko, zanger van de eveneens Lottumse band Remorse. Vooral door de ontspannen en veel plezier uitstralende presentatie van de invalzanger is het een aardig optreden om naar te kijken. De rest van de band speelt strak maar ziet er vrij statisch uit doordat men vooral naar hun eigen instrumenten kijkt en weinig beweegt.

The Guilt Parade speelt zware death en vleugjes trashmetal en voor subtiele en genuanceerde teksten hoef je niet bij hen aan te kloppen. Zo gaat het nummer 'Resting On Her Bowels' over "een paar dikke tieten", aldus Ser Lojko en komt er ook nog een lompe cover van Napalm Death's 'The Killing' voorbij.

Bij aanvang van het optreden van The Apers staan er buiten het barpersoneel twee mensen in de zaal. Dit weerhoudt de band niet om zoals altijd vol gas te geven. De strakke punkrock in de stijl van de The Ramones en The Queers is door in de tent opgestelde boxen buiten de zaal te horen en al snel is de soosruimte voor een derde gevuld. Zanger Kevin Aper zorgt tussen de nummers voor veel interactie met het publiek en absurdistische stand-up comedy waarmee hij de lachers op zijn hand krijgt.

Het optreden bestaat met name uit het nieuwere werk van de band. Een nummer werd gezongen door gitarist Kelvin Centerfold wat voor een aangenaam frisse afwisseling zorgde. Dit jaar viert de band, na een tweetal wisselingen, haar derde lustrum en is het bezig met de opnames van een nieuwe plaat. Wanneer die uitgebracht is volgt er ongetwijfeld weer een intensieve tour die het aantal van ruim achthonderd optredens over de hele wereld flink zal uitbreiden.

Zanger Whitehead van het duo RAM uit Amsterdam bedankt al aan het begin van het optreden de mensen die ondanks het lekkere weer binnen staan en toont begrip voor de mensen die buiten staan. Als de muziek van start gaat zie je de mensen in het publiek elkaar wat verbaasd aankijken. Dit duo brengt namelijk niet de meest voor de hand liggende muziek en heeft met drummer Ray Walker en zanger/ gitarist en bediener van een sequencer Whitehead niet de meest voor de hand liggende bezetting.

RAM maakt een crossover van industrial metal en dance. Het dancegedeelte bestaat voornamelijk uit drum 'n' bass waarin weinig afwisseling zit. Dit begint naarmate het optreden vordert te vervelen. Wat ook opvalt in de muziek zijn de ietwat foute teksten zoals 'I Wanna Be Bruce Willis'. De drummer lijkt heel strak te spelen maar soms vraag je je af of je hem nog wel hoort of dat de drums overstemd worden door de electronica. Beide heren hebben er zelf veel plezier in en dat stralen ze ook uit. Toch is dit waarschijnlijk niet voldoende geweest om in Meerlo veel nieuwe vrienden te maken.

Hoofdact van de dag is de Utrechtse band Kensington. Dit is typisch een geval van het boeken van de juiste band op het juiste moment. Voor het optreden gonst het al over het terrein over het bandje van de voormalig 3FM-megahit 'Let Go' die later op zal treden. Voor aanvang van het optreden puilt de zaal dan ook al uit. De band begint iets later dan gepland maar zet vervolgens een goede show neer. Kensington speelt overtuigend en Ggo' mooi verdeeld zijn.

Tussen de nummers door maken frontmannen Casper en Eloi af en toe een beetje contact met het publiek. Ze vragen zich af of de naam van het dorp Meerlo wel goed wordt uitgesproken, waarna ze in dialect ('Mieldere!') gecorrigeerd worden. Ook begroeten ze wat bekenden van het nabij gelegen OJC Watjang?!? in Oirlo, waar de band al meerdere shows gaf.

Verder laten ze de veelal snelle, hoekige en ritmische nummers van debuutplaat 'Borders' in rap tempo hun werk doen. Er wordt op een knallende manier afgesloten 'I Was Too Scared' om het publiek met een tevreden gevoel achter te laten.

Gelukkig is Merlinpop niet het enige festivaloptreden van Kensington in de regio en kunnen we de band nog terug zien op het Ysselsteynse Jera On Air, Knorpop in Horst en Bijenpop in Venray. Verder zou het niemand moeten verbazen als de band haar debuut op een echt groot festival als Lowlands zal maken.

Merlinpop werd afgesloten met feestband The Hot Stewards en electro/industrial/ techno-act Black Oysters.