The 101's zijn degenen die het 31ste Bospop festival mogen openen. Deze jonge jongens uit Eindhoven hebben vier jaar geleden de landelijke finale van Emergenza gewonnen en laten op het podium horen dat dat niet voor niets is geweest. Lekkere ruige rock komt van het podium af en dat zet de toon voor deze Bospopdag. Erg jammer dat het geluid niet optimaal is. Zitten de geluidsmannen nog een beetje te slapen? (JvR)
Ook bij The Resistance Plot die het podium in de tent mogen openen, is de afstelling van het geluid niet optimaal. Dat is toch een beetje jammer voor zo'n jonge band die ontzettend hun best doen. Maar er is geen gebrek aan energie in hun set, vooral de drummer leeft zich heerlijk uit op het drumstel. Petje af voor deze jonge jongens uit Weert. (JvR)
Yasmin is een rijzende ster. Ze wordt door velen vergeleken met een andere Nederlandse rockchick, maar eigenlijk is dat onzin. Het is gewoon Yasmin zelf die met een fantastische band een set neerzet die staat als een huis. Heerlijk om weer zo'n nieuw Nederlands talent op het podium helemaal uit haar dak te zien gaan. (JB)
Na wat hedendaagse muziek wordt het langzamerhand tijd voor de wat oudere artiesten op het podium. Als eerste is Foreigner aan de beurt. Iedereen kent natuurlijk de hits 'Cold As Ice' en 'I Want To Know What Love Is'. Maar gelukkig is er meer dan die twee nummers. Zanger Kelly Hanson is veel op het voorste deel van het podium te vinden en zelfs een keer voor het podium in de frontstage area om zijn fans van heel dichtbij te begroeten.(JvR)
Groots aangekondigd is The Faces met Rolling Stones gitarist Ron Wood en Mick Hucknall van Simply Red als zanger. Maar groots is het optreden niet, het lijkt er meer op dat de heren na een jaartje of wat weer eens samen op het podium staan om een lekker potje te jammen. Gelukkig verbetert dit wel naar het einde en is de toegift van drie nummers zelfs heel erg goed te noemen. (JB)
Journey doet ook al even mee en in het kader van hun World Tour 2009/2010 pakken ze Bospop er ook nog maar even bij. Wat een verademing na het optreden van The Faces. Deze mannen weten tenminste wat ze komen doen en geven het publiek waar voor hun geld. Vanaf het moment dat ze beginnen met spelen komt er een muur van geluid op je af. En samen met de energieke frontman Arnel Pineda zorgt dit ervoor dat publiek een spetterende show krijgt voorgeschoteld die wordt afgesloten met Journey's grootste hit 'Don't Stop Believing' en 'Any Way You Want It' .(JB)
Waar Journey eindigde met hun grootste hit, begint Texas hiermee. Hun eerste hit 'I Don't Want To Love Her' is ook het eerste nummer in hun set, die ze hiermee indrukwekkend beginnen. Het tweede nummer komt niet zo goed uit de bus, maar bij het derde nummer pakken ze de draad weer op en laten ze verder een lekkere set ongecompliccerde rock horen.(JB)
De afsluiter van de avond is ook de oudste artiest die vandaag op het podium staat. Joe Cocker, de enige artiest die niet bekritiseerd mag worden vanwege het feit dat hij slechts twee vierkante meter van het podium gebruikt. Dat maakt hij dan ook ruimschoots goed met zijn typerende lichamsbewegingen. Alle hits komen voorbij. Van het ruige 'You Can Leave Your Hat On' tot 'Up Where We Belong'. En natuurlijk mag de Beatles-cover 'With A Little Help From My Friends' en de ballad 'You Are So Beautiful' niet ontbreken. Joe Cocker weet op zijn leeftijd nog heel goed hoe hij een festivaldag moet afsluiten. (JB)