De Limburgzaal van het Parkstad Limburg Theater is op zondag 10 april voor driekwart gevuld als The Stranglers het podium betreedt. Door de centrale ligging van het theater hebben naast de vele Nederlanders ook Duitsers, Fransen en Belgen de weg naar Heerlen gevonden. Duidelijk is dat The Stranglers veel vaste fans heeft. De band is in de jaren ‘70 opgericht in Guildford, Engeland. Na enkele wisselingen onder de bandleden bestaat de band nu uit: Jet Black (drums), Jean-Jacques Burnel (basgitaar en zang), Dave Greenfield (keyboards) en Baz Warne (gitaar en zang). Vanavond is Neil Sparkes als gastpercussionist aanwezig.

The Stranglers begint de set met 'Instead Of This'. Hierna vertelt Baz dat hij een bepaald Nederlands woord erg interessant vindt, namenlijk “winkel”. Dit zal de hele show terug komen. De bandleden hebben er duidelijk lol in. Dat Jet Black al ouder dan 70 is maakt niet uit. Hij drumt nog prima mee. Bij sommige shows laat hij zich vervangen door een bandroadie maar vanavond speelt hij de hele show mee.

Het publiek kan de show duidelijk waarderen en er is regelmatig een spontane interactie tussen band en publiek. Vooral ook door “winkel” overal te gebruiken. Zo wordt 'Always The Sun' vevangen door 'Always The Winkel', 'Princess Of The Streets' door 'Princess Of The Winkel' en 'Golden Brown' door 'Golden Winkel'. Het is zelfs zo melig dat als Baz vertelt dat iets niet goed voor zijn tanden is, er iemand uit het publiek roept dat daar ook een winkel voor is. Zelfs de sex winkel wordt door Baz niet vergeten. Dat er kwaliteit en routine op het podium staat is duidelijk. Alles klinkt gesmeerd en laat zich prettig aanhoren. Ook Johnny Cash komt ter sprake en de mannen spelen 'I Hate You'. Een nummer met een duidelijke invloed van "The Man in Black”.

Met 'Skin Deep' en 'Walk On By' als toegift komt een einde aan de show. Velen genieten met een biertje in de hand nog even na.