In de Limburgse muziekwereld is 21 Eyes of Ruby allang geen onbekende meer. Ze stonden tweemaal in finale van Nu of Nooit en hebben de meeste festivals in Limburg wel gehad. Maar de ambitie reikt verder als we de naar de titels van hun albums kijken. Na Conquer the World part 1 t/m 4 wordt op 24 september deel 5 van de serie gepresenteerd in hun eigen Maastricht.

Het begin van de releaseparty verliep een beetje wazig. Om 21:00 werd de band met de 15 minuten durende intro ingestart, met de bedoeling om de mensen, die gezellig bij de bar stonden te kletsen of buiten stonden te roken, de zaal in te krijgen. Helaas lukte dit niet echt waardoor de organisatie genoodzaakt was om iedereen na 10 minuten naar binnen te roepen. En toen kon het feest beginnen. De mannen van 21 Eyes of Ruby kwamen van achter door het publiek heen richting podium gelopen. Eenmaal op het podium aangekomen werden de instrumenten gepakt en werd het eerste nummer van het album ingezet; The Fountain, The Flight and The Flood. Hierin laat bassist Alex direct zien dat hij niet zo maar een bassist is, maar een bassist die zijn instrument tot in de puntjes beheerst. Akkoorden spelen op een basgitaar zie je niet vaak, en wanneer dat dan ook nog is voorzien van allerlei effecten dan krijg je toch iets aparts. Het is so wie so apart om te zien dat het effecten-arsenaal van bassist Alex bijna net zo groot is als dat van gitarist Tuan.

Na The Fountain, The Flight and The Flood wordt de rest van de cd gespeeld. En bij elk nummer zie je wel weer dat één van de muzikanten uitblinkt in zijn spel. Alex door zijn al eerder genoemde beheersing van de basgitaar, Tuan door de zowel de virtuositeit als de keiharde metal-riffs die hij uit zijn gitaar weet te krijgen en drummer Martijn door zijn uitmuntende drumwerk, waarmee hij erg bepalend is voor de sound van 21 Eyes of Ruby.

De nummers van 21 Eyes of Ruby klinken dan ook zoals je verwacht. Virtuositeit afgewisseld door snoeiharde metal/prog-rock. En als je dan ziet hoe bassist Alex in de stevige stukken over het kleine podium heen vliegt en drummer Martijn bij de subtiele passages zijn drumstel bijna streelt en het in de zware stukken doormidden lijkt  te willen slaan, dan kun je alleen maar waardering hebben voor de heren van 21 Eyes of Ruby. En kom je ook tot de conclusie dat je deze nummers eigenlijk composities moet noemen. Je kunt er natuurlijk helemaal op los gaan, maar de mildere delen in de composities geven je tijd om te genieten en om te beseffen dat het allemaal heel goed doordacht is en in elkaar zit en dat de verschillende stukken wel heel erg goed in elkaar overvloeien.

De mannen van 21 Eyes of Ruby zijn op muzikaal gebied in ieder geval klaar om de wereld te veroveren. Nu hopen dat alle andere zaken ook nog op hun plaats vallen en dan is de missie voltooid. En anders gaan we gewoon wachten op Conquer the World part 6, want de wereld veroveren is iets waar 21 Eyes of Ruby zeker mee moet doorgaan