Popronde is het grootste reizende festival van Nederland en op donderdag 30 september streek dit festival neer in Heerlen. Een week eerder was dit festival te vinden in Maastricht. Er spelen tientallen bands op vele locaties in Heerlen. In de binnenstad kun je bijna niet om de Popronde heen. Er hangen posters en er worden flyers in je handen gedrukt door het promotieteam. Ook is er een 3VOOR12 Hollandse Nieuwe podium (Stadsbrouwerij de Romein) en een 3fm Serious Talent stage (Erin's Isle).

In Erin's Isle begint tegen de klok van negen de singer/songwriter Casper Adrien. Met zijn akoestische gitaar betreedt hij het podium en toont hij zijn gevoelige kant met liedjes als 'Ray'. Zijn rustige muziek klinkt fijn in het gehoor en als hij zijn mondharmonica erbij pakt en 'Don't Let The Lights' van zijn EP ten gehore brengt is het duidelijk: Nederland moet meer van deze artiest horen. Hopelijk weet hij door de Popronde door te breken bij het grote publiek.

Op het Hollandse Nieuwe podium staat een singer/songwriter die een enorme reis achter de rug heeft. De Groningse Corijn laat ook al rustige liedjes horen. Bestaat de Popronde alleen uit singer/songwriters? Tot nu toe is er nog geen elektrische gitaar aan te pas gekomen. Helaas is het aan het begin van het optreden van Corijn erg leeg in de zaal. Naarmate het optreden vordert komt er steeds meer publiek. Zijn liedjes lijken wel erg veel op elkaar, maar 'In The Meadow' is een uitspringer in zijn set.

Als je op het Pancratiusplein bent hoor je inmiddels op allerlei plekken muziek. In de Kroniek zijn de jonge heren van Hunting The Robot te aanschouwen. Een bandje met veel potentie, dat merk je aan nummers als 'Carnival' en 'Sign Here, Puppet'. Er moet nog gewerkt worden aan de zang en af en toen zijn de bliepjes tussendoor iets teveel van het goede. Desalniettemin is dit een band om in de gaten te houden.

Iets verderop in Lachus is het tijd voor de Haagse band So What. Hebben we niet genoeg Haagse bands in Nederland? Moet er na Di-rect en Kane nóg een Haagse formatie komen die het gaat proberen? Met opener 'As Long As I'm Sinning' heeft So What de negatieve gedachten over Haagse bands meteen weggeblazen. Vier jongemannen spelen de Lachus plat en dit is absoluut niet te vergelijken met hun Haagse collega bands. So What is niet vernieuwend, maar ze overtuigen daarentegen wel. Ze staan op het podium alsof ze al jaren speelervaring hebben en de liedjes zijn zeer toegankelijk. Het refrein van 'Johnny Day' is na een keer luisteren vrijwel meteen mee te zingen. Bij 'Passe Partout' wisselt zanger/gitarist Bram zijn elektrische gitaar voor een akoestische en bewijst dat ze voor alles in zijn. De bassist heeft er geen moeite mee om tijdens 'Win Win Situation' mee te drummen en de drummer verruilt tijdens een nummer zijn drumstokken voor een gitaar. Variërend is deze band zeker.

In Bijsmans is Rotterdamse zangeres Jesse Maria met haar band te vinden. Achter haar keyboard zingt ze de sterren van de hemel en de sfeer zit er lekker in in Bijsmans. Ook zij heeft veel variërende nummers. Zo heeft ze stevige nummers en ook weer rustige ballades zoals 'One For You'. Ze is laatst uitgeroepen tot Serious Talent op 3fm en hier in Heerlen heeft iedereen alvast kennis kunnen maken met deze Rotterdamse schone.

Inmiddels staat Marlon Penn op het Hollandse Nieuwe podium. Marlon Penn heeft met zijn plaat 'Independence?' menig muziekliefhebber doen glimlachen. Jammer genoeg vragen er nog steeds mensen: "Marlon Wie?!" als je het over deze artiest hebt. Gelukkig reist hij mee met de Popronde en kan hij Nederland kennis laten maken met zijn muziek.

In de Kroniek heeft Hunting the Robot inmiddels plaats gemaakt voor de vier heren van The La La Lies. Keiharde rock met de rauwe stem van zanger Sander. Deze band stond eerder in De Wereld Draait door en een quote van Matthijs van Nieuwkerk was: "Zeg maar The Who, maar dan uit Alkmaar." Veelbelovend en het nummer 'Lies' bewijst dat ze op de goede weg zijn. Alleen hoeven de V-halsen van de gitarist en zanger de volgende keer niet meer...

Als je op het Pancratiusplein loopt hoor je in ergens snoeihard rock vandaan komen. Achteraf blijkt het uit Café De Tapperij te komen op de Bongerd. Als je dit zelfs al op het Pancratiusplein kan horen, moet het wel enorm hard zijn. Het kan Birth Of Joy niet schelen of het te hard is of niet; ze zetten een performance neer alsof het niets is. De psychedelic rock van deze driemansformatie krijgt een flinke 60's sounds door het scheurende orgel en zanger Kevin schreeuwt bijna de longen uit zijn lijf. Je moet wel je oordoppen in, wil je je gehoor behouden.

De laatste band die op het Hollandse Nieuwe podium optreedt is de Rotterdamse formatie The Cosmic Carnival. Ze hebben al flink wat prijzen in de wacht gesleept zoals de Grote Prijs van Nederland (niet de minste). Ook hebben ze dit jaar een EP uitgebracht waar Anne Soldaat aan meegewerkt heeft. Liefdevolle liedjes die je kan vergelijken met muziek van onder andere The Band. De muziek is erg vrolijk en dansbaar. Deze Popronde avond bestaat uit veel talentvolle bandjes, maar The Cosmic Carnival springt er het meest uit.

Afsluiter van deze succesvolle Popronde avond is Colossa. Een band die al vrij bekend is bij de meeste Limburgers. Dit najaar gaan ze op tour met The Mad Trist, maar nu eerst het land door met de Popronde. Bij het horen van de koebel in 'We Gotta Do It All The Way' is het voorspelbaar om deze band in het hokje te stoppen met Queens Of the Stone Age, De Staat en The Mad Trist. In januari komt de plaat uit van Colossa; tot die tijd moeten geïnteresseerden het doen met de EP.

De Popronde was een succes in Heerlen en hopelijk vind dit festival volgend jaar weer plaats in de stad. Op één avond zijn er talloze nieuwe bands ontdekt. Wellicht breken er een paar door en voor diegene die aanwezig waren bij Popronde Heerlen; zij kunnen zeggen "Ik was erbij."

Degenen die een gratis exemplaar willen van de cd 'Hollandse Nieuwe' kunnen mailen naar bart@3voor12limburg.nl