Oude wolven gesignaleerd in Limburg

Los Lobos laat de heupen wiegen

Jörg De Groot ,

De eighties hit 'La Bamba' kent bijna iedereen. Maar er is meer dan alleen deze hoge notering in de toenmalige hitparade. Los Lobos brengt traditionele Tex-Mex en combineert dat met verschillende andere muziekstijlen. Dat Los Lobos meer dan 20 jaar na hun grootste hit nog steeds populair is, blijkt uit de grote opkomst in de Limburgzaal van het Parkstad Limburg Theater in Heerlen. Een optreden dat bijna werd afgelast.

Los Lobos laat de heupen wiegen

Ooit begin jaren '70 begonnen als band voor bruiloften en partijen in Zuid-Amerikaanse kringen in Los Angeles. Anno 2010 3 Grammy's, een kneiter van een nummer 1-hit op zak en bijna 20 platen verder: Los Lobos, de wolven uit Los Angeles, Verenigde Staten. Geboren uit Mexicaanse ouders, opgegroeid in de States. Dat dat terug te horen is in hun muziek is onvermijdelijk. Tex-Mex, mariachi, rock (met de roll) zijn zo maar een paar invloeden. Van traditioneel tot rock met zelfs af en toe een psychedelisch tintje.

Zonder voorprogramma wordt er gestart rond de klok van half negen. De zaal is, zoals gezegd, goed gevuld en er heerst een vrolijke stemming. Opener van vanavond is 'Emily', een rustige binnenkomer. Ondanks een zelfbenoemde jetlag is zanger (een van de) David Hidalgo goed bij stem. Een vermoeide look doet daar geen afbreuk aan. Cesar Rosas neemt het stokje over tijdens 'Chuco's Cumbia'. De linkshandige gitarist en zanger met zonnebril, sluit na een korte onderbreking vanwege het overlijden van diens vader in Heerlen weer aan bij de rest van Los Lobos. En dat maakt het toch iets completer.

Los Limbos, Rowwen Hèze, blijken volgens een berichtje op Twitter ook vertegenwoordigd vanavond en moeten vast glimlachend toekijken wanneer 'Anselma' en 'Ay Te Dejo En San Antonio' gespeeld worden. De muzikale basis van hun klassiekers 'Bestel Mar' en 'Kroenenberg'. Ook met Spaanse teksten garantie voor voetjes van de vloer. Er wordt gedanst en gezongen, gelachen en gedronken. Het lijkt wel een zwoele zomeravond in de gebieden rond de Golf van Mexico.

Klassiekers als 'Evangeline', 'Kiko and the Lavender Moon' en 'La Pistola y El Corazon' maken stiekem indruk. Juweeltjes die het grote publiek de afgelopen jaren waarschijnlijk gemist heeft. Er komt zelfs een liedje voorbij van het Disney album uit 2009. Een plaat vol met remakes van originele Disney liedjes. En dan is het tijd voor rock 'n roll als The Who's 'My Generation' de aanwezigen aangenaam verrast. 'Cumbia Raza' doet de sax en de trekzak nog eenmaal schitteren. Een lekkere afsluiter.

Na een korte onderbreking wordt er tot slot, en voor velen zichtbaar tot grote vreugde, de hit 'La Bamba' gespeeld. Origineel van Ritchie Valens en in 1987 opnieuw opgenomen voor de gelijknamige film met Lou Diamond Philips in de hoofdrol. Eventjes krijgt het sentiment de overhand. De oude wolven hebben vanavond bewezen dat ze nog steeds een fijn stukje muziek maken. Hun nieuwe album 'Tin Can Trust' staat op de planning voor release in augustus van dit jaar. Misschien wel de soundtrack van een zwoele zomer? Wie zal het zeggen.