Struin maar eens door een willekeurig IKEA-filiaal, en je ziet meteen de weerspiegeling van een onuitputtelijke Zweedse creativiteitsgeest. Ook muzikaal exporteert Zweden regelmatig interessante producten. Zeker in de progrock waar compositie en uitvoering altijd vanuit een architectonisch perspectief worden vervaardigd.

Beardfish kan er zeker wat van. Niet vies om hun retro-klinkende prog te omlijsten met invloeden van Frank Zappa, Gentle Giant, en King Crimson. Hier en daar maakt men een psychedelisch ommetje, en spijkert men melige hoempa aan harde stoner-rock. Gemiddelde kloktijd van alle nummers: uiteraard meer dan tien minuten.

Het kwartet heeft een uitstekende live reputatie, en maakt die ook meer dan waar. Ook als ‘gewoon’ opwarmertje. Lekker eigenwijs vrijpostig, dan weer op ramkoers tot het randje van de grunt. Wie de albums ‘Sleeping In Traffic’ en ‘Destined Solitaire’ heeft doorstaan laat zich gewillig leiden door deze driedimensionale eclectische progtrip.

 

Minder vrijpostig, en meer volgens de strenge bouwvoorschriften van de symfo is Karmakanic. De band van Flower Kings-bassist Jonas Rheingold. Deze heeft meteen Zijne Bloemetjesmajesteit Roine Stolt meegenomen. Iedereen blij, want de man is gewoon een bovennatuurlijke gitarist en waarborgt altijd een stevig fundament.

Het repertoire van Karmakanic leunt volledig op oud-Flower Kings en Rheingold’s liefde voor jazzrock. Een lustige combinatie! Alles is groter, breder, en langer. Stolt leeft zich dan ook helemaal uit in de doordacht opgebouwde composities die gemiddeld een kwartier klokken. Liefhebbers van de klassieke symfo hebben dan ook een opwindend avondje. Soms lijkt het op een partijtje vrijmetselen tussen Stolt en toetsenist Lalle Larsson, die schijnbaar geen besef hebben van maximale speeltijd. Hierdoor komen de zangpartijen van meestervocalist Göran Edman nauwelijks tot hun recht. Spijtig, want wat heeft die man op zijn Abrahamleeftijd nog een sublieme en zuivere strot. De verbazing is dan ook groot als juist excentriekeling Nad Sylvan (percussie/toetsen) als afsluiter naar de microfoon grijpt voor de Genesis-cover ‘Afterglow’. Beetje vreemd, en helemaal niet lekker.