Team William startte deze avond in Maastricht. De band won bekendheid omdat Studio Brussel de heren in de armen genomen heeft. De jonge band liet typisch Belgische indie-pop horen met maffe orgel geluiden en melodietjes die niet zo snel uit het hoofd gaan. De vooral Belgische fans die naar Maastricht waren gekomen, stonden vooraan te springen en mee te zingen. Het Nederlandse publiek moest nogal wennen aan de nieuwe klanken. Toch gingen de maffe bekken en het heen en weer geren vervelen en had het optreden nog veel weg van een lokaal bandje in plaats van een populaire band uit België. Iedereen die van indie-pop met maffe toontjes houdt, raad ik zeker aan een keer op Myspace gaan luisteren.

Na team William werd het tijd voor de Maastrichtenaren van The Mad Trist. Na diverse zalen in Nederland afgetourd te hebben en een sterk debuut album, stond hun thuishaven Maastricht op het programma. De Muziekgieterij stond eindelijk weer eens vol, zo vol dat de temperatuur in de zaal om 5 graden leek te stijgen. Al bij het eerste lied werd duidelijk waarom deze heren de nieuwe sensatie uit Limburg worden genoemd. Een muur van een geluid kwam op het publiek af dat enthousiast mee stond te bewegen. De liedjes zaten strak in elkaar en lieten menig stonerpophart harder slaan. Sommige liedjes lieten aan The Queens of the Stone Age denken zoals de gitaarlijn van ‘My Mouth A Whistle’ en het donkere geluid met een rauwe zang in ‘Juvenile’. De creatieve gitaar riffs van onder andere hun single ‘Pay The Piper’ zijn goed toegankelijk. Het hele optreden straalt professionaliteit uit en voor zowel de rock/stoner liefhebbers als de jonge dames die de knappe heren stonden te bewonderen, hadden een fantastische avond!