Wie denkt aan blaasmuziek denkt al gauw aan fanfare’s, harmonieën en jazz. Op zich allemaal heel traditionele muziekstijlen, bedoeld voor de mensen die naar muziek willen luisteren. Maar de Young Blood Brass Band (YBBB) bewijst al jaren dat je met blaasmuziek een feest kunt bouwen en mensen kunt laten springen en dansen. En dit jaar speelt na vier jaar van afwezigheid ook de oprichter van YBBB weer mee, wat inhoudt dat we gaan horen dat je kunt scratchen en beatboxen op een sousafoon.
Een half uur te laat komen de heren van de YBBB eindelijk het podium op. Maar het lange wachten wordt direct beloond. De muzikanten geven vol gas tijdens het openingsnummer. Terwijl de trombones en trompetten samen met de saxofoon voor de muziek zorgen, ondersteund door een tweetal percussionisten, stuitert Dave Henzie-Skogen al rappend het podium over. Een rare combinatie: rap en blaasinstrumenten. Maar de YBBB weet dit zo te brengen dat het helemaal niet vreemd klinkt. Allen zijn dan ook rasmuzikanten, die alles uit het instrument weten te halen wat maar mogelijk is. Vooral Nat McIntosch op de sousafoon speelt hierin een belangrijke rol. Hij zorgt niet aleen voor razendsnalle bas-begeleiding, maar ondersteunt de rap met scratchen en beatboxing op het instrument. Als je zoiets nog nooit gehoord hebt, is dit een complete verrassing en sta je met verbazing te luisteren naar deze kunst. De echte fans kennen dit fenomeen natuurlijk al, en juichen luid als Nat los gaat op zijn sousafoon.
Een paar nummers later laten ze horen waar hun muziek vandaan komt. Met een traditioneel New-Orleans-achtig nummer laten ze zien dat ze ook subtiel met hun instrumenten kunnen omgaan. Maar dat duurt niet lang. Het nummer ontaard weer in een groot feest. De trombonisten dansen wild voor hun microfoon, de percussionisten kunnen niet stil staan, de trompetten gaan steeds hoger en rapper Dave slaat niet veel later zijn snaredrum stuk. Een kenmerk van de YBBB, alles gaat uiteindelijk hard en daardoor soms kapot.
Om te laten zien dat je elk nummer kunt spelen met blaasinstrumenten spelen ze ook nog een paar covers van Michael Jackson, waaronder Human Nature. Het klinkt echt goed, Michael zou er zo voor gestaan kunnen hebben. Alle belangrijke melodielijnen worden meegenomen door de saxofoon, trombones en trompetten, terwijl ze er ook nog variaties op de begeleiding tussendoor spelen.
De YBBB staat voor een stel rasmuzikanten die hun boterham verdienen met het maken van muziek terwijl ze er ontzettend veel lol in hebben. En die lol slaat ook over op het publiek. De zaal danst op en neer, iedereen heeft een brede lach op zijn gezicht. Wanneer nummers naar hun climax toegroeien verandert het dansen bij veel mensen in springen. En de fans schreeuwen de teksten van rapper Dave luidkeels mee. Misschien dat onze eigen Gé nog wat kan leren van deze 'bloasmuziek'.